Mick Pini - Audio 54 – Backtrack
Ondanks zijn enorme talent heeft Mick Pini nooit de supersterrenstatus bereikt, dit in tegenstelling tot een aantal van zijn generatiegenoten. Bij het grote publiek is hij redelijk onbekend gebleven, terwijl zijn collega’s hoog over hem opgaven. Eric Clapton heeft hem bijvoorbeeld de enige legitieme opvolger van Peter Green genoemd......
De uit het Engelse Leicester komende gitarist woont alweer geruime tijd in Duitsland. Hoewel hij op zijn vijftiende begon en in de loop van de jaren met diverse bands bezig was werd hij pas vrij laat echt ontdekt. En dat dan weer wel door Mike Vernon, waarmee hij drie albums heeft opgenomen. In zijn 55-jarige carrière heeft hij 25 albums opgenomen en heeft hij samengewerkt met artiesten als B.B. King en geopend voor Buddy Guy, Jimmy Rogers en Freddie King.Voor het album “Backtrack” hebben Pini en producent Craig Marshall geput uit de uitgebreide muzikale catalogus en een twaalftal nummers gekozen. Deze zijn afgestoft, op nieuw gemixed en ge-remastered, waardoor ze weer fris en fruitig klinken. Met de Blues als basis is het in zijn geheel een zeer gevarieerd album geworden, dat de veelzijdigheid van Mick Pini toont. Als gitarist is hij een smaakvol en bedachtzaam speler, die geen noot teveel speelt en liever ruimte laat als het lied erom vraagt.
De opener “Jumping Blues” laat meteen horen wat Pini in huis heeft. Het tweede nummer “Blues For Peter Green” is een waar eerbetoon aan zijn grote voorbeeld. Ogen dicht en je denkt met de oude meester in een kamer te zijn. Die invloed is bv ook te horen in nummers als “Into The Distance” en “Snowy Wood”, dat doet denken aan Greens tijd bij John Mayall. Andere nummers die een bijzondere vermelding verdienen zijn het rauwe “Blues Is Cheap” met grof slidewerk, het funky “You Know I Can”, het jazzy “Slow Hands” en de bluesballad “One Glass Of Water”.
Een zeer fraaie bloemlezing van deze voor het grote publiek onbekende gitarist. Een absolute aanrader.
Website: www.mickpini.com | (8,5/10) (eigen beheer)
Translate: Eng
Despite his enormous talent, Mick Pini has never achieved superstar status, unlike some of his contemporaries. He has remained relatively unknown to the general public, while his colleagues spoke highly of him. Eric Clapton, for example, has called him the only legitimate successor to Peter Green. The guitarist from Leicester, England has been living in Germany for quite some time now. Although he started at the age of fifteen and has been involved with various bands over the years, he was only really discovered quite late. And that again by Mike Vernon, with whom he has recorded three albums. In his 55-year career, he has recorded 25 albums and collaborated with artists such as B.B. King and opened for Buddy Guy, Jimmy Rogers and Freddie King.
For the album “Backtrack”, Pini and producer Craig Marshall have drawn from his extensive musical catalog and selected a dozen songs. These have been dusted off, remixed and remastered, making them sound fresh again. With the Blues as a basis, it has become a very varied album in its entirety, which shows the versatility of Mick Pini. As a guitarist he is a tasteful and thoughtful player, who does not play a note too much and prefers to leave space when the song asks for it. The opener “Jumping Blues” immediately shows what Pini has to offer. The second song “Blues For Peter Green” is a true tribute to his great example. Close your eyes and you think you are in a room with the old master. That influence can also be heard in songs like “Into The Distance” and “Snowy Wood”, reminiscent of Green's time with John Mayall. Other songs that deserve a special mention are the raw “Blues Is Cheap” with rough slide work, the funky “You Know I Can”, the jazzy “Slow Hands” and the blues ballad “One Glass Of Water”. A very fine anthology of this guitarist unknown to the general public. An absolute must.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten