Shawn Pittman – Hard Road Geschreven door: Eric Campfens i.s.m. BarnOwlBlues | FB Eric Campfens Met de paplepel ingegoten, dat is zeker van toepassing op Shawn Pittman. Oma speelde boogiewoogie op feestjes en al op jonge leeftijd kreeg de in Talihina, Oklahoma in de Native-American Choctaw gemeenschap geboren Shawn pianoles. Later leerde hij drums en toen hij eenmaal een gitaar in handen kreeg en de muziek van Lightnin’ Hopkins en Muddy Waters ontdekte, was het hek helemaal van de dam. Al vroeg verhuisde hij naar Dallas, Texas, van waaruit hij nu de wereld rondtoert met zijn versie van de Texas Blues. |
Zijn eerste album verscheen in 1998 en onlangs verscheen zijn vijftiende, getiteld “Hard Road”. Hierop wordt Pittman begeleid door bassist/gitarist Jason Crisp en drummer Mike King. De twaalf nummers zijn een combinatie van nieuw en oud materiaal, waarvan het oude door de drie heren van een nieuwe frisse uitviering zijn voorzien. Het resultaat is een stevig, rauw album met eerlijke muziek. Het album begint met het vlotte “Pocket Dial”, dat over gaat in de blues “The House Always Wins”, zonder bas, maar met Crisp op de tweede gitaar. Hoogtepunten zijn verder het stevige titelnummer “Hard Road” en de mooie slowblues “That’s The Thing”. Een ijzersterk album met pure, eerlijke Texasblues zonder enige flauwekul. Een prima plaat.
Website: www.shawnpittman.com
Translate: Eng
Raiused with music, that certainly applies to Shawn Pittman. Grandma played boogie woogie at parties and Shawn, who was born in Talihina, Oklahoma in the Choctaw Native American community, took piano lessons at an early age. Later he learned drums and once he got his hands on a guitar and discovered the music of Lightnin' Hopkins and Muddy Waters, there was no stopping him. Early on he moved to Dallas, Texas, from where he now tours the world with his version of the Texas Blues.
His first album was released in 1998 and his fifteen, titled “Hard Road”, were recently released. Pittman is accompanied by bassist / guitarist Jason Crisp and drummer Mike King. The twelve songs are a combination of new and old material, of which the old ones have been given a fresh new version by the three gentlemen. The result is a solid, raw album with honest music. The album starts with the smooth "Pocket Dial", which turns into the blues "The House Always Wins", without bass, but with Crisp on second guitar. Highlights are also the solid title track "Hard Road" and the beautiful slow blues "That's The Thing". A strong album with pure, honest Texas blues without any nonsense. A fine record.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten