Recensie: Shawn Pittman – My Journey

Recensie: Shawn Pittman – My Journey Geschreven door: Eric Campfens i.s.m. BarnOwlBlues | FB Eric Campfens  De In Oklahoma in 1974 geboren Shawn Pittman is een muzikant die men inmiddels gepokt en gemazeld mag noemen. Zijn muzikale carrière bracht hem over de hele wereld. Hij heeft samengewerkt met artiesten als Double Trouble, Susan Tedeschi, Sam Myers, Anson Funderburgh, Mike Morgan en vele anderen. Pittman geldt als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de moderne Texasblues. Zijn eerste soloalbum verscheen in 1998 en onlangs is zijn vijftiende verschenen, getiteld “My Journey”.........

De In Oklahoma in 1974 geboren Shawn Pittman is een muzikant die men inmiddels gepokt en gemazeld mag noemen. Zijn muzikale carrière bracht hem over de hele wereld. Hij heeft samengewerkt met artiesten als Double Trouble, Susan Tedeschi, Sam Myers, Anson Funderburgh, Mike Morgan en vele anderen. Pittman geldt als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de moderne Texasblues. Zijn eerste soloalbum verscheen in 1998 en onlangs is zijn vijftiende verschenen, getiteld “My Journey”. 

Op het album staan elf nummers, waarvan er negen door Pittman zelf zijn geschreven. Op het album krijgt hij ondersteuning door Erkan Özdemir (bas) en diens zoon Levent Özdemir (drums). The Texas Horns (Mark ‘Kaz’ Kazanoff en John Mills) verzorgen het betere blaaswerk. Simon Oslender horen we op Hammond en Roel Spanjers doet op drie nummers mee op piano en accordeon. 

Het album begint vlot met “Until The Time Is Right”, dat wordt gevolgd door de boogie “Damage Is Done”. Het album is zeer gevarieerd en biedt afwisselend vlotte swingende nummers, boogie, ballads en slowblues. Van begin tot eind blijft het spannend. Ieder nummer is prima opgebouwd en wordt goed uitgevoerd. Er staan geen zwakke nummers tussen. Toch noem ik er nog een paar, die een extra vermelding verdienen. Dat zijn behalve het al genoemde openingsnummer “Until The Time Is Right” ook het swingende “Blame It On Me”, het van Little Milton bekende “That’s What Love Will Make You Do” en het titelnummer “My Journey”. Laatstgenoemde is een mooie, muzikale reis van de reis die Pittman in de loop van de jaren heeft gemaakt. 

Het is een uitstekend album geworden, goed geschreven, prima uitgevoerd, Een prima staaltje moderne blues, daarom zeker een aanrader.

Website: www.shawnpittman.com | (9/10)  (Must Have Records / Continental Record Services)

---

Translaten: ENG
Born in Oklahoma in 1974, Shawn Pittman is a musician who can now be called seasoned and experienced. His musical career has taken him all over the world. He has worked with artists such as Double Trouble, Susan Tedeschi, Sam Myers, Anson Funderburgh, Mike Morgan and many others. Pittman is considered one of the most important representatives of modern Texas blues. His first solo album was released in 1998 and his fifteenth was recently released, entitled “My Journey”. 

The album contains eleven songs, nine of which were written by Pittman himself. On the album he is supported by Erkan Özdemir (bass) and his son Levent Özdemir (drums). The Texas Horns (Mark ‘Kaz’ Kazanoff and John Mills) provide a great saxophone sound. We hear Simon Oslender on Hammond and Roel Spanjers joins in on piano and accordion on three songs. 

The album starts off smoothly with “Until The Time Is Right”, which is followed by the boogie “Damage Is Done”. The album is very varied and offers alternating smooth swinging numbers, boogie, ballads and slow blues. It remains exciting from start to finish. Each number is well constructed and well performed. There are no weak songs among them. However, I will give a few that deserve an extra mention. These are, besides the already mentioned opening number “Until The Time Is Right”, also the swinging “Blame It On Me”, the Little Milton cover “That’s What Love Will Make You Do” and the title song “My Journey”. The latter is a beautiful, musical journey of the journey that Pittman has made over the years. 

It has become an excellent album, well written, well performed, a fine example of modern blues, therefore definitely recommended.