<script> <style>

HBF(Holland Blues Festival Grolloo - 13/14/15 Juni 2024  Crossroads Festival Bonn(BRD) Ledffoot - 10/05/2024 - Olst • Bluespeer 17 18 19 MEI '24 • NOT THE ROLLING STONES (UK) - zondag 26 mei 2024 Heino • Jam-Session Heino 21 April/12 Mei 2024 • THE MUDD FOOTE (USA) | zaterdag 14 september Heino • Bluesfestival Hoogeveen Zatredag 14 september• SUGARIFF, funky rockband uit Arnhem | zaterdag 09 november Heino •

📃 Recensie: Tom Jones – Surrounded By Time

Recensie: Tom  Jones – Surrounded By Time

 Geschreven door: Eric Campfens

i.s.m. BarnOwlBlues | FB Eric Campfens

 Iemand die zichzelf steeds weer opnieuw weet uit te vinden en weet op te richten is ongetwijfeld Tom Jones. Stond hij vanaf midden zeventiger jaren min of meer uitgeblust als nachtclubzanger in Las Vegas bekend, wist hij zich zo’n twintig jaar geleden te herpakken en overrompelde hij, begeleid door the Art Of Noise, de hitlijsten met “Kiss” van Prince.

En sindsdien is hij niet meer weggeweest. Met uitstapjes naar techno en dance en de terugkeer naar blues en soul. Al vele jaren is hij jurylid bij de Britse versie van The Voice, waar hij regelmatig zelf de microfoon pakt en iedereen omver blaast met zijn nog steeds krachtige stem. Inmiddels tachtig jaar oud heeft zijn stem nog maar weinig aan kracht ingeboet.

  Vijf jaar geleden overleed zijn vrouw Linda, waarmee hij bijna 60 jaar getrouwd is geweest. Problemen met zijn eigen gezondheid dwongen hem tot rust, maar zijn zoon en manager Marc Woodward heeft hem over de streep weten te trekken en met producer Ethan John, waarmee hij al eerder samenwerkte, is Jones de studio in gegaan. Het resultaat “Surrounded By Time” ligt nu in de winkels. Wat we te horen krijgen is behoorlijk divers. Sommigen nummers zijn heel spaarzaam en akoestisch, terwijl andere weer bol staan van de elektronica. En hoewel slechts een van de nummers door Jones is meegeschreven (“Samson And Delilah”) en de rest covers zijn, is de keuze zodanig dat ze erg dicht bij hem staan. Luister maar “No Hole In My Head” (Malvina Reynolds), waarin hij aangeeft zijn eigen gang te gaan, “Popstar” (Cat Stevens/Yusuf Islam) over iemand die het is gelukt popster te zijn geworden, en “I’m Growing Old” (Bobby Cole), waarin hij terugkijkt op zijn leven. Mijn persoonlijke favorieten zijn het spaarzaam gespeelde “I Won’t Lie” (Michael Kiwanuka), het meesterlijke “This Is The Sea” (Mike Scott), en Bob Dylans “One More Cup Of Coffee”. 

Dat iemand na een zware periode zijn weg naar boven weer heeft gevonden is al mooi, maar Tom Jones doet dit hier met een geweldige sprong. Klasse.

 

Tracklist:

01. I Won’t Crumble With You If You Fall (03:16)
02. The Windmills Of Your Mind (04:43)
03. Pop Star (04:00)
04. No Hole In My Head (04:08)
05. Talking Reality Television Blues (06:29)
06. I Won’t Lie (04:28)
07. This Is The Sea (07:11)
08. One More Cup Of Coffee (03:45)
09. Samson And Delilah (05:06)
10. Ol' Mother Earth (05:16)
11. I’m Growing Old (04:14)
12. Lazarus Man (09:07)

Website: www.tomjones.com | (8/10)  (EMI)

Geen opmerkingen: