Haar nieuwe album werd geproduceerd door Bernard Allison (de zoon van Luther Allison) en bevat een perfecte mix van bluesy rockers en warme intieme ballads.
Bijgestaan door George Moye (bas), Matthew Mwangi (drums, gitaar), Eric Robert (bas), Michael Murauer (gitaar), Eric Cannavaro (keyboards) en Richard Pappik (percussie) opent Katie haar album met Love Like Kerosene. Een stuwende hoekige bluesrocker met haar warme, krachtige stem, rollend pianospel van Eric Cannavaro en venijnig schurend gitaarwerk.
Jump is daarna een soulvol swingend nummer met een broeierig geluid en zwoele zang. De ballad kant van Katie komt voor het eerst aan bod in het breekbare A Doll’s Heart, voorzien van intiem huilend gitaarwerk. Bernard Allison schreef Clear Vision. Een krachtig pompende shuffle wederom voorzien van swingend pianospel.
De funk komt aan bod in het hecht groovende Voodoo Woman en het lui funkende Trying met vlammend gitaarwerk. The Lion’s Den heeft vervolgens een broeierig, haast swampy geluid. Na de intieme ballad Wake Up Time gaat Katie met Get Goin’ Get Gone op de soulvolle, duidelijk door the Impressions geïnspireerde, toer. Bayou Boogie is een opgwekt zwierende, instrumentale, bluesmambo.
Het album wordt zeer intiem afgesloten met de cover van Willie Johnson’s Nobody’s Fault But Mine waarin Katie zich zeer kwetsbaar opstelt.
Nogmaals…Katie Henry’s nieuwe album Get Goin’ is een heerlijk bluesrockalbum waar ik erg blij van word.
Tracks:
01. Love Like Kerosene
02. Jump
03. A Doll’s Heart
04. Clear Vision
05. Voodoo Woman
06. The Lion’s Den
07. Wake Up Time
08. Get Goin’ Get Gone
09. Bayou Boogie
10. Trying
11. Nobody’s Fault But Mine
Website: https://katiehenrymusic.com/home
Geen opmerkingen:
Een reactie posten