Misschien opeenvolgende tours waarbij het Meantime-album in zijn geheel wordt gespeeld? Opnieuw? Of misschien de zaak volledig sluiten om naar de andere kant van de wereld te gaan en muziektheorie te onderwijzen aan potentiële rockers ergens langs de Stille Oceaan?
Hamilton's besluit om de bovengenoemde scenario's af te wijzen, samen met een verdeeld Amerika en zijn onverzadigbare liefde voor muziek, hebben geleid tot "Left", het negende album van Helmet en het tweede voor het internationale label earMUSIC. "Left" wordt aangedreven door ongebreidelde vastberadenheid, een hernieuwd gevoel van doel en de wens om nieuwe dialecten te creëren binnen de muzikale taal die hij heeft uitgevonden met behulp van drop-D stemming.
Hamilton verklaart: "Veel van mijn vrienden die succesvol zijn in de muziek, rocksterren, zijn minder betrokken, minder bezeten en opgewonden over muziek. Ze zijn meer zoals: 'We moeten op tournee' [diepe zucht]. Ik moet een optreden geven [diepe zucht].' Of 'Ik moet de studio in [diepe zucht].' Ik begrijp dat gewoon niet! Ik ben op dit moment bezig met een George Gershwin-nummer: 'Love Is Here To Stay', dat volgens mij afkomstig is uit de film 'The Ziegfield Follies' uit 1938. Ik bedenk allerlei interessante akkoordvervangingen en er zijn zoveel coole dingen die je kunt doen; het is zo leuk om te horen hoe het een melodie die al zo lang bestaat, transformeert tot iets nieuws, fris en opwindends. Ik kan me niet voorstellen dat mensen die zichzelf muzikanten noemen niet opgewonden zijn door al die mogelijkheden."
Aan het einde van de jaren '80 zorgde Helmets ogenschijnlijk eenvoudige, reductionistische hardrock voor opschudding in de Amerikaanse underground. Het geïnspireerde riffwerk diende als lanceerplatform voor Hamilton's gefragmenteerde solo-stijl en een zangtalent dat eerder deed denken aan een bankovervaller die gijzelaars neemt dan aan de Cookie Monster-devoten die je nu tijd verspillen. Het conventionele idee is dat de samenvatting van het Helmet-esthetiek niet goed samengaat met gepantserde auto's die overdreven leveringen naar de bank brengen. Toch was het debuutalbum "Strap It On" uit 1989 op Amphetamine Reptile gedurfd genoeg om de geesten van hardcore-adepten, noise-rockkenners en metalheads te laten ontploffen door de dichtheid van Hamilton's riffwerk. Er volgde een biedingsstrijd en Helmet ging de strijd aan met hun met goud bekroonde debuutalbum bij Interscope Records, "Meantime". De oorspronkelijke bezetting zou gedurende 10 jaar uitblinken, duizenden kilometers op de weg afleggen en nog twee albums opnemen, "Betty" uit 1994 en "Aftertaste" uit 1997, voordat ze in 1998 ophielden te bestaan. Tegen die tijd had Hamilton's esthetiek invloed gehad op veel bands, van bonafide metalbands (hallo, Pantera) tot de opkomende nu-metal scene. Na een paar jaar afwezigheid vormde Hamilton de band in 2004 met volledig nieuwe leden en nam zulke reputatieversterkende releases op als "Size Matters" (2004), "Monochrome" (2006), "Seeing Eye Dog" (2010) en "Dead To The World" (2016).
Terwijl Helmet moshpits op gang bracht met hun gestripte agressieve bravoure, verloor Hamilton nooit zijn smaak voor het verkennen van de mogelijkheden van muziek. Voor Helmet speelde hij in de hoekige noiseband Band Of Susans en was hij een frequente deelnemer in de maximalistische gitaarensembles van avant-garde enfant terrible Glenn Branca. Maar zijn persoonlijke sonische diversiteit was geenszins beperkt. Op verschillende momenten was hij tourende gitarist voor David Bowie; een samenwerker met de Duitse gitaarvirtuoos Caspar Brötzmann (opname van het album "Zulutime") en kreeg hij een aanbod om te spelen met de avant-punk royalty Wire. Hij componeerde muziek voor verschillende films en leverde diverse zeskoppige atmosferische bijdragen voor theatercomponist Elliot Goldenthal; maakte cameo-optredens op platen van Nine Inch Nails, Linkin Park en de post-hardcore band Norma Jean; werkte samen met zeer gewaardeerde (en fascinerend diverse) artiesten als Joe Henry, Ben Neill, Angela McClusky, Elizabeth Fraser (Cocteau Twins) en U2-frontman Bono. Hamilton produceerde een instructie-dvd voor de Hal Leonard Corporation ("Sonic Shapes: Expanding Rock Guitar Vocabulary") en schreef een stuk om het 150-jarig bestaan van het Christian Brothers Orchestra te herdenken, het oudste schoolorkest in Amerika. (Hamilton ontmoette banddirecteur Patrick Bolton nadat hij hem in een Helmet-moshpit een gebroken neus zag krijgen.) Hamilton heeft niet alleen met studenten van de School Of Rock gewerkt, hij bracht het grootste deel van de lockdown tijdens de pandemie door met het geven van gitaarles via Zoom, van kinderprodigies tot doorgewinterde muzikanten die hun vaardigheden willen testen.
Maar deze nogal onvolledige opsomming van Hamilton's indrukwekkende carrière bereidt de luisteraar op geen enkele manier voor op het beest dat "Left" is. Onder leiding van Hamilton
Original line-up
Dan Beeman Guitars
Page Hamilton Vocals, Guitars
Dave Case Bass
Kyle Stevenson Drums
For more information: nina.ozinga@v2benelux.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten