<script> <style>

📃 Recensie: King Of The World – Get Up, Get Down & Get With It

King Of The World – Get Up, Get Down & Get With It

Geschreven door: Eric Campfens

Het einde van Cuby & The Blizzards na het overlijden van Harry Muskee in 2011 deed gitarist Erwin Java besluiten om samen met drummer Fokke de Jong, zanger/bassist Ruud Weber en toetsenist Govert van der Kolm een nieuwe band op te richten. Dit werd King Of The World, vernoemd naar een nummer van John Lee Hooker en naar de drie Kings van de Blues: B.B., Albert en Freddie......

Het einde van Cuby & The Blizzards na het overlijden van Harry Muskee in 2011 deed gitarist Erwin Java besluiten om samen met drummer Fokke de Jong, zanger/bassist Ruud Weber en toetsenist Govert van der Kolm een nieuwe band op te richten. Dit werd King Of The World, vernoemd naar een nummer van John Lee Hooker en naar de drie Kings van de Blues: B.B., Albert en Freddie. De band had al snel een plaatsje aan de top van de Nederlandse blues verworven en heeft deze niet meer afgestaan. Inmiddels zijn we twaalf jaar, een aantal succesvolle albums en een personeelswisseling verder. Erwin en Fokke hebben de band verlaten. Hun plaatsen zijn ingenomen door de Belgische gitaarvirtuoos Stef Delbaere en drummer/zanger Marlon Pichel.

Onlangs is hun – als ik goed heb geteld – inmiddels achtste album verschenen, getiteld “Get Up, Get Down & Get With It”. Naast de al genoemde leden van de band horen we gitarist Matt Schofield en diens vrouw, zangeres Christine Tambakis. De band en hun gasten zijn oude bekenden van elkaar en musiceren vaker samen. Op het album staan tien nummers, waarvan zes van Ruud Weber en een van Marlon Pichel. De drie covers zijn van Tina Turner, Ruthie Foster en Johnny Wallace/Herbert Lance. Met de vlotte opener “In Between The Lines” zit de luisteraar er meteen goed in. Andere interessante nummers zijn “Back In My Hometown”, waarin Schofield zijn ondersteuning verleend, de door Pichel geschreven en gezongen slowblues “Devil Woman”, en “Keep The fire Burning”. Christine Tambakis horen we in de drie covers, “Black Coffee” (Turner), “Brand New Day” (Foster) en “Mama He Treats Your Daughter Mean”, een grote hit voor Ruth Brown. Op laatstgenoemde nummer horen we Schofield weer terug. De afsluiter “One More Night” is opgedragen aan de overleden geluidsman Arjan van Dijk.

Ook na twaalf jaar en acht albums blijft het niveau van King Of The World hoog. De band is ooit als ‘supergroep’ gelanceerd en heeft mij, zowel live als op de plaat, nog nooit teleurgesteld. Er wordt met veel vakmanschap en – nog belangrijker – met plezier gemusiceerd. De nummers zijn goed geschreven en worden uitstekend uitgevoerd. Een prima album.

 Website: www.kingoftheworld.eu | (8,5/10)  (KOTW)

 

Geen opmerkingen: