Je speelt met wereldberoemde artiesten, komt twee jaar achtereen optreden in het verre Nederland, speelt verder in Scandinavië en België èn ondertussen moet je gewoon naar school en je huiswerk maken.
Dàt is in het kort het levensverhaal van de toen vijftienjarige Amerikaanse bluesrockgitarist Eric Steckel (en ja, zijn voorvaderen komen uit Duitsland).
In 2007 zag, hoorde en sprak ik de toen 15-jarige Amerikaanse bluesrockgitarist/zanger tijdens en na een optreden in het Groningse Stadskanaal. Hij maakte meteen veel indruk met zijn gitaarspel, terwijl hij begeleid werd door een veel oudere ritmesectie. Eigenlijk was hij nog te jong om na tien uur ’s avonds op te treden, maar gelukkig werd hij goed in de gaten gehouden doordat zijn ouders aanwezig waren. Het bleek dat hij op zijn elfde al zijn eerste cd had uitgebracht, op zijn dertiende zijn tweede en in 2003 werd ontdekt door bluesgrootheid John Mayall, die hem na een optreden op een festival onder zijn hoede had genomen.
Inmiddels is Eric 33 jaar, nog steeds vrij klein van stuk, maar ontzettend gegroeid als muzikant. Zijn discografie telt inmiddels elf albums, die vrijwel allemaal in eigen beheer zijn opgenomen en uitgebracht. Zijn meest recente album is ‘Grandview Drive’, dat in 2020 uitkwam; hierop bespeelde hij ALLE instrumenten en produceerde het album zelf en vanzelfsprekend schreef hij alle songs. Hij toert veel en vaak en was zowel in 2022 als dit jaar ons land te zien, als onderdeel van zijn Europese najaarstournee. Hij werkt met verschillende muzikanten en momenteel met de Italiaanse drummer Elia Micheletto en ‘onze’ Barend Courbois op bas, die even vrij had tijdens zijn wereldtournee met de Michael Schenker Group.
Kortgeleden kwam er een EP uit, ‘The Steakhouse Sessions – Vol. 1’ getiteld, met daarop drie lange songs, uiteraard allemaal geschreven door Eric zelf, begeleid door zijn vaste Amerikaanse bandleden: bassist JP ‘The Wall’ Cervoni en drummer/percussionist John Platero. De live gespeelde opnamen werden in maart 2022 gemaakt in de Steakhouse Studio van Toto-gitarist Steve Lukather in North Hollywood en ook nu geproduceerd door Eric.
Op YouTube is een impressie te zien van de opnamen van Vol. 1:
Binnenkort zal Vol. 2 worden uitgebracht, die evenals deze tijdens concerten en via zijn website wordt verkocht.
Sinds enkele jaren noemt Eric zijn muziekstijl ‘bluesmetal’ en dàt is precies wat je hoort op deze bijna 24 minuten durende EP. De eerste track Tennessee duurt bijna acht minuten terwijl het meer blues-georiënteerde Solid Ground ruim acht en een halve minuut duurt. De derde song Take My Love To Town duurt bijna zeven minuten. Alle drie songs werden ook tijdens de huidige tour gespeeld, dus ook met een driemans formatie zoals op de EP.
Zowel de composities als de uitvoering zijn van hoge kwaliteit. Ik zou verwachten dat er na deze twee EP’s nog een derde volgt en dan wellicht een volledig album. Afwachten maar dus…
Tracks:
01. Tennessee
02. Solid Ground
03. Take My Love To Town
Website: https://ericsteckel.com/home
Geen opmerkingen:
Een reactie posten