📃 Recensie: Eliza Neals – Badder To The Bone

Recensie: Eliza Neals – Badder To The Bone Geschreven door: Eric Campfens i.s.m. BarnOwlBlues | FB Eric Campfens   De uit Detroit afkomstige Eliza Neals is een klassiek geschoolde operazangeres, die – gelukkig voor ons – de afslag heeft genomen naar blues en rock. Na haar debuutalbum in 1997 heeft zij een groeiend aantal fans onder zowel het publiek als haar collega-muzikanten.

Dit laatste blijkt uit de samenwerking met artiesten als Popa Chubby, Joe Louis Walker, Tony Joe White, Buddy Guy om er maar een paar te noemen. Naast zangeres is zij een uitstekende pianiste, schrijft haar eigen nummers en produceert zelf haar platen.

 Onlangs is haar tiende album verschenen met daarop negen zelfgeschreven nummers. Ondersteund wordt zij door een uitstekende band met Lance Lopez (gitaar), Peter Keys (B3), Jason Kott (bas), Michael Puwal (gitaar, bas) en een handvol anderen. Ze trekt meteen fiks van leer met een op een Bo Diddley-ritme opgebouwd “United We Stand”. Bij het tweede nummer “Queen Of The Nile” wordt meteen wat gas teruggenomen Hierin laat Eliza horen dat zij zowel het rauwe als het wat rustigere werk aan kan. Haar stem is vol, heeft een flink bereik en een rauw randje. Haar klassieke zangopleiding zal er mede debet aan zijn dat zij volledige controle heeft over haar vocalen en dat het nergens schreeuwerig overkomt. Gitarist Lance Lopez heeft overigens in het laatstgenoemde nummer een hoofdrol en hij speelt hier en in drie andere nummers de sterren van de hemel. In vier andere nummers, waaronder “Lockdown Love” schittert Michael Puwal. De enige cover, Steve Winwoods “Can’t Find My Way Home” krijgt een meer dan uitstekende, wat traag aandoende bewerking, waarin Lopez opnieuw van leer trekt. Een uitstekend album en een absolute aanrader.

 Website: www.elizaneals.com | (8,5/10)  (E-H Records)

---

Translate:  

Detroit-born Eliza Neals is a classically trained opera singer who – luckily for us – has turned to blues and rock. After her debut album in 1997, she has a growing fan base among both the public and her fellow musicians. The latter is evidenced by collaborations with artists such as Popa Chubby, Joe Louis Walker, Tony Joe White, Buddy Guy to name a few. In addition to being a singer, she is an excellent pianist, writes her own songs and produces her own records.

 Her tenth album has recently been released, containing nine self-written songs. She is supported by an excellent band with Lance Lopez (guitar), Peter Keys (B3), Jason Kott (bass), Michael Puwal (guitar, bass) and a handful of others. She immediately pulls off with a “United We Stand” built on a Bo Diddley rhythm. The second song “Queen Of The Nile” immediately slows down a bit. Eliza shows that she can handle both the raw and the somewhat quieter work. Her voice is full, has a good range and a raw edge. Her classical singing training will partly be due to the fact that she has complete control over her vocals and that it never comes across as screaming. Guitarist Lance Lopez also has a leading role in the latter song and he plays stellar here and in three other songs. Michael Puwal shines in four other songs, including “Lockdown Love”. The only cover, Steve Winwood's "Can't Find My Way Home" gets a more than excellent, somewhat slow-looking edit, in which Lopez again pulls off. An excellent album and highly recommended.