New Album: Mickelson - Drowning In An Inflatable Pool

MICKELSON - Drowning In An Inflatable Pool
LABEL: Independent
DISTRIBUTED BY: Independent
FORMAT: Digital / CD
US RELEASE DATE: July 24th 2020
EU RELEASE DATE: August 15th 2020
FILE UNDER: Folk | Rock | Alt Folk

Niemand had kunnen vermoeden dat toen JohTheMa PROMOTIONS Mickelson’s 2018 release A Wondrous Life in de Benelux aan het promoten was, dat daarna meteen een EU tournee op stapel stond. Wel nu zie hier Mickelson kondigt de release van een nieuwe LP Drowning In An Inflatable Pool (EU release 15 augustus 2020). Voor meer informatie over beschikbaarheid en boekingen kunt u zich direct wenden aan Scott Mickelson.

Hier is alvast een paar video voorproefje van wat gaat komen…

Drowning In An Inflatable Pool is Mickelson’s derde plaat die opnieuw is opgenomen en geproduceerd is door Scott Mickelson, in zijn eigen Bay Area-studio. De nummers zijn allemaal geboren in het Trump-tijdperk en zijn tekstueel geworteld in de stress die hij als Amerikanen voelt. De songs omvatten niet alleen politieke maar ook sociale, ecologisch en individuele spanningen van het leven. Sinds de release van A Wondrous Life toerde Mickelson met deze nummers door het land en ontdekte dat mensen overal dezelfde zorgen deelde als hij. Hij toerde door Europa met een button op zijn gitaarband met de tekst “Not My President” dit voor het geval er enige twijfel bestond waarover hij zong.

“The world seemed to change on a dime when Trump was elected. He wasted no time pushing a racist agenda, rolling back Obama policies, and making a mockery of the presidential office. His abuse of power was so profound it left me with a feeling of helplessness I couldn’t help but write about.” zegt Mickelson. “The Lockdown was the first song I wrote that addressed these concerns in literal terms. These are the rollbacks, that no one will ever read. These are the cutbacks, we’d rather be rich than green”

Mickelson heeft nooit beweert een politieke schrijver te zijn, hij gaf altijd de voorkeur aan een meer verhalende tekst dichterlijke stijl. Het lijkt erop dat dit niet te voorkomen was. In het titelnummer, Drowning In An Inflatable Pool, suggereert hij dat er genoeg zorgen zijn waarmee we worden geconfronteerd, met andere woorden deze behoeven niet nog eens met drama’s aangewakkerd te worden.

Neem de eerste single Jagged Tooth “Perhaps the worst assault on our society has been the acceptance of lying as a way of social discourse. When the president, his administration, and Fox News are constantly bombarding us with outright lies it creates highly dysfunctional normalcy. This led me to write Jagged Tooth. Every word from this character’s mouth is a lie, an excuse, or a deflection. I was playfully writing from the inner workings of Trump’s mind. I even warn the listener: I may be amoral so you need to be careful. My halls are filled with dreams I’ve killed and the people who live there, their lives are in peril. This thinking made me picture America as just a big, dark, macabre carnival. With that in mind, I wanted to create a video that would play into that darkness and the animated concept was born. Our country at this time in history a lot like a Saturday morning cartoon. Barkers, shocking exhibits and we pay the price of admission every day to see it.”

Als er een handleiding geschreven zou moeten worden over hoe te overleven in een steeds maar weer veranderende muziekindustrie dan zou Scott Mickelson deze zo uit zijn mouw kunnen schudden. In de jaren negentig tekende Mickelson met zijn band Fat Opie bij het hetzelfde management als dat van Neil Young en Tom Petty. Na de release van hun debuutalbum werd ze een tournee met Neil Young belooft en wonnen ze ook nog eens een MTV/7-Up talenten jacht. De tournee, de MTV live uitzending en het prijzengeld zijn nooit hard gemaakt. Ontbinding van de band was het gevolg.

In 2003 werd Mickelson geconfronteerd met een psychische aandoening. Als vader van een dochter bewoog zijn vrouw hem er uiteindelijk toe om naar de kunstacademie te gaan. Hij studeerde af, ging aan het werk bij de Francis Ford Coppola art department, schreef en illustreerde het kinderboek Artisjok Boy.

In 2010 besloot Mickelson om zijn pen, tekengerei en verfborstels de rug toe te keren om vervolgens de stutten te trekken om nog een bladzijde uit zijn verhaal als muzikant om te slaan. Het bracht hem weer terug op de ongebaande paden in de muziekindustrie. Met Fat Opie bracht hij de plaat Victoryville uit en kreeg daarvoor een lovende pers over zich heen. In 2015 liet Mickelson zijn debuutalbum Flickering in de CD schappen zetten. Daarvoor kreeg hij prompt een Grammy nominatie in de categorieën, “Beste Folk Album” en “Beste Roots Music Performance”.