Nieuwe single Easy Way Out van Mitch Rivers - afkomstig van zijn nog te verschijnen debuutalbum dat gepland staat voor het najaar van 2018.Mitch Rivers is een groot talent die momenteel samen met producer Pablo van de Poel (de zanger van DeWolff) zijn debuut album opneemt. Rivers (27) schrijft soulvolle folk & americana liedjes, gekenmerkt door zijn vertederende stemgeluid. Onder al die pastorale pracht sluimert echter een hongerige, rusteloze ziel. Zijn komende plaat mijmert tussen het vluchtige stadsleven en de open uitgestrekte vlaktes.
De in Rotterdam wonende muzikant speelde ooit in punkbands, maar raakte steeds verder in de ban van artiesten als Otis Rush, Jonathan Wilson en Ray LaMontagne. Zijn muziek sijpelt uit de porien van de ziel. Naakt, goudeerlijk, sexy en kwetsbaar. De blues blijft als waakzame schim hangen binnen de onberispelijke arrangementen van Rivers en zijn band.
Komende zomer staat Mitch op diverse festivals, waaronder Paaspop en morgen verschijnt dus de nieuwe single Easy Way Out.
Bekijk hier een short docu over Mitch.
Bio:
Mitch Rivers (27) schrijft soulvolle folk & americana liedjes, gekenmerkt door zijn vertederende stemgeluid. Onder al die pastorale pracht sluimert echter een hongerige, rusteloze ziel. Zijn komende plaat mijmert tussen het vluchtige stadsleven en de open, uitgestrekte vlaktes.
Rivers is geen keurige kerkjongen: op zijn 20ste jakkerde hij een half jaar door Ierland als straatmuzikant. Die grillige zucht naar avontuur uitte hij aanvankelijk als frontman van punkband Joe Madman & The Sidewalkers. Na al die roerige jeugdjaren waarin Rivers "bijna alles heeft gedaan wat God verboden heeft", wakkert de zucht naar kalmte en bezinning steeds verder aan.
Gitaarrock was voor Rivers een machtig pantser om zijn levenservaringen onbevreesd te lijf te gaan. Joe Madman was een uitvergroting van zichzelf. De in Rotterdam wonende muzikant raakte echter steeds verder in de ban van artiesten als Otis Rush, Jonathan Wilson en Ray LaMontagne. Muziek die letterlijk uit de poriën van de ziel sijpelt: naakt en kwetsbaar, zonder excessief theater om emoties uit te drukken. De blues blijft als waakzame schim hangen binnen de onberispelijke arrangementen van Rivers en zijn band.
Op zijn debuut EP ontdoet Mitch Rivers zich definitief van het masker. Zijn honingzoete falset zoekt de hogere registers op, de oren strelend als liefkozende sweet nothings. Liedjes als Sailin' Home en Good Times zijn in feite pure soulsongs, waarin Rivers zijn oergevoelens rakelings en vol overgave op het canvas smijt. Ongeveinsd, melancholiek en sans gene sexy.
Net als de EP neemt Rivers zijn komende plaat in de Electrosaurus Studio van goede vriend Pablo van der Poel (DeWolff). De plaat viert die vertrouwde gewijde plek tussen de overheersende drukte, ruis en onrust van de buitenwereld. Zelfs zonder zijn pantser doorstaat Rivers de neuroses en zorgen, want hij geeft zichzelf nu open en bloot voor diepere, meer wezenlijke connecties.
Het debuut van Mitch Rivers wordt dit najaar verwacht.
