Tijdens dat feest vroeg iemand om “Ann” van Q65. Wat een geweldige keuze en op welk feest maak je dit nog mee? Het is een opvallend, bijna eigenzinnig nummer binnen hun repertoire. Precies zo’n moment waarop je weer beseft waarom deze muziek en zeker deze band nog steeds zoveel indruk maakt.
Q65
Vaak uitgesproken als “de Q” of “de Kjoe”, was een Haagse band die in de jaren zestig naam maakte met een ruig en ongepolijst geluid. De groep werd in januari 1965 opgericht door gitaristen Joop Roelofs en Frank Nuyens, met Wim Bieler als opvallende frontman. Bassist Peter Vink en drummer Jay Baar completeerden de formatie. Hun debuutalbum Revolution uit 1966 groeide uit tot een mijlpaal binnen de Nederbeat en bevat zowel stevige R&B-tracks als enkele meer ingetogen nummers.
Na hun eerste optreden in de UTS in Scheveningen verspreidde hun reputatie zich als een lopend vuurtje door Den Haag en omstreken. Het publiek werd gegrepen door hun rauwe, loeiharde sound en het onverzorgde, rebelse uiterlijk van de bandleden. Vooral zanger Wim Bieler trok de aandacht met zijn lange haar en zijn karakteristieke Haags-Engelse uitspraak. Al snel werd Q65 vergeleken met de Britse band The Pretty Things, waarmee hun ruige stijl en attitude nauw verwant waren.
De klassieke formatie bestond uit Frank Nuyens (gitaar), Wim Bieler (zang, harp, mondharmonica), Peter Vink (bas), Joop Roelofs (gitaar) en Jay Baar (drums; later opgevolgd door Beer Klaasse). In wisselende periodes speelden ook Eric van de Berk, Derk Groen en Rinus Hollenberg in de band. De naam Q65 ontstond doordat Roelofs iets moderns en korts zocht: een letter en een getal. Geïnspireerd door Susie Q en Route 66 kwam hij uit op Q65 waarbij het oprichtingsjaar de doorslag gaf.
De band haalde inspiratie uit rhythm & blues en uit groepen als The Kinks, The Animals en The Rolling Stones. Tijdens een optreden werd producer Peter Koelewijn geraakt door hun indrukwekkende energie, wat leidde tot een proefopname van You’re the Victor. Dit nummer betekende in maart 1966 hun doorbraak: het bereikte de elfde plaats in de Top 40 en bleef dertien weken staan. De opvolger The Life I Live kreeg een opvallende promotiecampagne waarbij de band zogenaamd per rubberboot naar Londen voer. De beelden waren spectaculair en bij hun terugkomst stonden 30.000 fans op de Scheveningse kust klaar. Het nummer groeide uit tot hun grootste hit.
Ondanks het succes kampte de band met interne problemen, onder meer door drugsgebruik, en viel Q65 tijdelijk uiteen toen zanger Bieler in dienst moest. Toch scoorde de groep in april 1967 nog een top 10-hit met World of Birds. In 1970 en 1971 verschenen de laatste albums Afghanistan en We Are Gonna Make It. Daarna verloor de band langzaam terrein. Later overleden verschillende leden: Jay Baar (1990), Wim Bieler (2000), Dick Schulte Nordholt (2006) en Joop Roelofs (2018). Bassist Peter Vink bleef muzikaal actief, onder meer bij Finch, Ayreon en Knight Area. Q65 bleef ook na de hoogtijdagen invloedrijk: zo werd Revolution in 2018 door lezers van Lust for Life verkozen tot het zesde beste Nederlandse album aller tijden en dook The Life I Live in 2011 op als leader van de serie Seinpost Den Haag. In 2006 nam Jim Bieler, zoon van Wim, een cover op van You’re the Victor.
Ann
Temidden van hun vaak rauwe repertoire is Ann een bijzonder nummer. Het verscheen in 1966 als B-kant van I Despise You, maar kreeg op de radio al snel meer aandacht dan de A-kant. Frank Nuyens, Jay Baar en Wim Bieler schreven het als een humoristische persiflage op Freddy Quinns Junge, komm bald wieder. “Annie” was bovendien zowel de naam van Jay Baars moeder als van de woonboot waarop de band repeteerde. De platenmaatschappij wilde het nummer als A-kant, maar Q65 hield voet bij stuk: Ann paste volgens hen niet bij hun ruige imago. Uiteindelijk haalde het als B-kant toch de 19e plaats in de Top 40 en de 17e positie in de Parool Top 20. De heruitgave in 1968 flopte, en een nieuwe versie uit 1980 bleef op de plank liggen. Pas in 1988 verscheen het nummer op een album bij de CD-heruitgave van Revolution.
Zo blijft Ann een uitzonderlijk, bijna eigenwijs hoofdstuk in het verhaal van een band die de Nederlandse rockgeschiedenis blijvend heeft gevormd en die, zoals op dat feestje weer bleek, nog steeds harten weet te raken.
Songtekst
Ann, I will love you
When I know that I can
Ann, I will love you
When you know what I am
You think that you love me
But you don’t know me yet
Perhaps I’m not what I’ll be
You think that you love me
But I don’t think it’s that
You have to learn to live with me
You think that you love me
But you don’t know me yet
Perhaps I’m not what I’ll be
You think that you love me
But I don’t think it’s that
You have to learn to live with me
Ann, I will try it
But I think that I can’t
Ann, I will try it
But you won’t understand
Vertaling
Ann, ik zal van je houden
Als ik weet dat het kan
Ann, ik zal van je houden
Als jij weet wie ik ben
Je denkt dat je van me houdt
Maar je kent me nog niet
Misschien ben ik niet wie ik zal worden
Je denkt dat je van me houdt
Maar ik denk niet dat dat zo is
Je moet eerst leren met me te leven
Je denkt dat je van me houdt
Maar je kent me nog niet
Misschien ben ik niet wie ik zal worden
Je denkt dat je van me houdt
Maar ik denk niet dat dat zo is
Je moet eerst leren met me te leven
Ann, ik zal het proberen
Maar ik denk dat ik het niet kan
Ann, ik zal het proberen
Maar jij zult het niet begrijpen
 |
[Back to TOP] |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten