Mighty Sam McClain - A Soul That's Been Abused

Artiest/Band: Mighty Sam McClain Album: A Soul That's Been Abused Release: 14th November 2025 Label: Sledgehammer Blues Format: CD/LP/DL/Digital Genre: Soul, Blues Deze EP dient als een showcase voor Mighty Sam McClains emotionele diepgang en meesterschap in het soulbluesgenre. De nummers zijn afkomstig uit zijn cruciale studiowerk uit het midden van de jaren 90, met name het album Keep On Movin' (1995)......►►►

Deze EP dient als een showcase voor Mighty Sam McClains emotionele diepgang en meesterschap in het soulbluesgenre. De nummers zijn afkomstig uit zijn cruciale studiowerk uit het midden van de jaren 90, met name het album Keep On Movin' (1995). Muzikaal gezien is de release een referentiepunt voor soulblues, waar McClains rauwe, indringende zang – die kan variëren van een bulderend gebrul tot een hartverscheurend gefluister – een warme en rijke sound onderbouwt. De EP benadrukt de lyrische thema's van verlossing, veerkracht en het transformeren van de tegenslagen in een diepgaande, cathartische muzikale getuigenis.

 

Tracklist:
1-1 Mighty Sam McClain - A Soul That's Been Abused [6:57]
1-2 Mighty Sam McClain - Witness [4:28]
1-3 Mighty Sam McClain - I Wish You Well [3:22]
1-4 Mighty Sam McClain - Betcha Didn't Know [4:17]
1-5 Mighty Sam McClain - Just Wanna Be [3:58]
1-6 Mighty Sam McClain - Be Ready [3:11]
1-7 Mighty Sam McClain - New Man in Town [5:42] 

Bio:

Zanger Mighty Sam McClain is een specialist in Southern soulblues, een van de originele meesters uit de jaren 60, toen de muziek zijn hoogtepunt bereikte. Hij zet de traditie voort van vocalisten als Bobby Bland, Solomon Burke, Otis Clay, James Carr en Otis Redding. Zijn uitstekende opnames uit de jaren 90 zijn nu overal verkrijgbaar, maar dat was niet altijd zo. Net als zoveel andere soulbluesvocalisten begon McClain op vijfjarige leeftijd gospel te zingen in het koor van zijn moeder. Op dertienjarige leeftijd verliet hij, vanwege meningsverschillen met zijn stiefvader, het ouderlijk huis en woonde een tijdje bij zijn grootouders, voordat hij een relatie aanging met Little Melvin Underwood. Hij werkte eerst met Underwood samen als bediende en later als vaste zanger in zijn roadshow. Zijn inspiratiebronnen waren onder andere Little Willie John, Clyde McPhatter van de Drifters, B.B. King en Bobby "Blue" Bland. McClain herinnerde zich dat het een openbaring was om Bland te zien in het auditorium van de stad in Monroe, Louisiana. Jaren later zou McClain het voorprogramma verzorgen voor Bland in Tipitina's, een bluesclub in New Orleans. Tot op de dag van vandaag beschouwt hij Blands goedkeuring als een hoogtepunt in zijn carrière.

Tijdens zijn werk in de 506 Club in Pensacola, Florida, halverwege de jaren 60, maakte hij kennis met producer en dj Don Schroeder. Samen met Schroeder nam hij Patsy Clines hit "Sweet Dreams" op. Daarna leverden diverse andere bezoeken aan Muscle Shoals Studios in Alabama singles op zoals "Fannie Mae" en "In the Same Old Way". McClain bleef een steeds breder publiek voor zijn zang creëren via zijn optredens in de 506 Club en later in het Apollo Theater in Harlem. Hij nam in 1971 een single op voor Malaco en twee singles voor Atlantic, maar verdween daarna een tijdje uit de muziekscene.

De daaropvolgende vijftien jaar nam McClain eenvoudige baantjes aan en woonde hij in Nashville en New Orleans. De Neville Brothers en anderen uit de Crescent City-scene worden geprezen omdat ze hem hielpen zijn carrière als zanger nieuw leven in te blazen. McClain ontmoette Kerry Brown, drummer van Mason Ruffner, en de twee richtten een band op. Kort daarna namen ze een single op voor Carlo Ditta's label Orleans, en McClains opname- en optredencarrière kreeg een nieuwe impuls. Nadat hij in 1987 met Hubert Sumlin had opgenomen op Hubert Sumlin's Blues Party voor het label BlackTop, begon McClain zijn vroegere reputatie als geweldige soul-blueszanger te herstellen door met Sumlin en zijn entourage te toeren. Eind jaren tachtig verhuisde McClain van Houston naar Boston. De meeste jaren daarna woonde hij in Boston en het zuiden van New Hampshire.

McClain nam zijn eerste studioalbum pas op zijn 50e onder eigen naam op, via zijn drummer Lorne Entress uit Boston, die een connectie legde met het in Californië gevestigde label Audioquest. McClains Audioquest-albums omvatten Give It Up to Love (1992), Keep on Moving (1995) en Sledgehammer Soul and Down Home Blues (1996), waarvan de laatste genomineerd was voor een WC Handy Award. Ze werden allemaal lovend ontvangen door critici en voor het eerst in zijn leven had hij de controle over zijn eigen songpublicatierechten. De meeste nummers op alle drie de albums werden gespeeld door een volledige blazerssectie, en McClains diepe, krachtige vocalen, vaak in zelfgeschreven nummers, waren daar nog eens bovenop.

Blues for the Soul (2000) werd uitgebracht op Sundazed, en Sweet Dreams volgde in 2001 op Telarc. McClain richtte zijn eigen label Mighty Music Records op en bracht in 2003 One More Bridge to Cross uit op het nieuwe label, gevolgd door Betcha Didn't Know in 2009. Het Noorse label Kirkelig Kulturverksted hielp bij de release van Scent of Reunion: Love Duets Across Civilizations uit 2010 en One Drop Is Plenty het jaar daarop.  Richard Skelly

[Back to TOP]