Stairway to Heaven ontstond begin jaren ’70, toen Led Zeppelin zich terugtrok in het oude landhuis Headley Grange in Engeland. Jimmy Page kwam met een paar akoestische gitaarakkoorden en samen met de band groeide dat uit tot een nummer dat langzaam opbouwt van rustig en dromerig naar een enorme rockclimax. John Paul Jones gaf het begin een sprookjesachtige sfeer met blokfluit, en John Bonham liet de drums pas halverwege los, precies op het moment dat de spanning naar boven kookt.
Robert Plant schreef de tekst grotendeels ter plekke. Hij gebruikte poëtische, bijna mythische beelden over spiritualiteit, verlangen en de zoektocht naar betekenis. Dat maakt het nummer zo mysterieus en tijdloos.
Met een lengte van ruim acht minuten voelt het als een muzikale reis: van zacht en klein naar groots en meeslepend, met Page’s legendarische gitaarsolo als hoogtepunt.
Hoewel het nooit als single is uitgebracht, groeide Stairway to Heaven uit tot één van de bekendste en meest gedraaide rocknummers ooit. Voor velen is het hét symbool van Led Zeppelin op hun creatieve hoogtepunt en misschien wel het grootste rocknummer aller tijden.
In 2012 maakte de wereld, maar ook ik, kennis met de tijdloze schoonheid van Stairway To Heaven in de uitvoering van Heart. Wat Ann en Nancy Wilson daar neerzetten was imposant en het raakte me echt. Het voelde niet als een simpele cover, maar als een ode die het origineel nieuw leven inblies en misschien wel overtrof.
 |
| Kennedy Center Honors gala in Washington D.C |
Die magie kwam niet uit het niets. Vanaf het moment dat Heart in de jaren ’70 opkwam, was hun liefde voor Led Zeppelin onmiskenbaar. Met hun debuutalbum Dreamboat Annie (1975–1976) zetten ze de rockwereld meteen op scherp. De Wilson-zussen waren niet alleen uitzonderlijk begaafde muzikanten, ze waren ook grootgebracht met de muziek van Zeppelin. In kleine zalen brachten ze geregeld de versies van nummers van hun helden en het duurde niet lang voordat Ann Wilson de bijnaam kreeg die haar op het lijf geschreven was: de vrouwelijke Robert Plant. En eerlijk is eerlijk, met haar imponerende stembereik maakte ze die titel volledig waar.
In de late jaren ’70 en vroege jaren ’80 groeide dat respect alleen maar. Tijdens hun tours doken steevast Zeppelin-covers op in de setlists: Rock and Roll, The Battle of Evermore waarbij Ann de rol van Plant vertolkte en Nancy de zangpartij van Sandy Denny en natuurlijk Black Dog. Tegelijkertijd bracht Heart hun eigen klassiekers als Barracuda en Magic Man, nummers die doordrenkt waren van dezelfde rauwe energie en mystieke sfeer die Zeppelin groot maakte.
In de jaren ’90 werd de verwantschap officieel erkend. Leden van Led Zeppelin zelf spraken openlijk hun waardering uit voor Heart. Ze noemden hen één van de weinige bands die hun muziek oprecht en krachtig konden brengen. Voor Heart was dat een soort zegening: het cement dat hun reputatie als “de vrouwelijke tegenhanger van Led Zeppelin” definitief verankerde.
Ook in de jaren 2000 bleef de band trouw aan die connectie. In hun concerten bleven Zeppelin-nummers een vaste waarde, en de Wilson-zussen werden steeds vaker gevraagd voor tribute-shows. Hun vertolkingen waren nooit slechts imitaties; het waren interpretaties vol respect, kracht en eigenheid.
Het absolute hoogtepunt kwam in 2012. Tijdens het Kennedy Center Honors gala in Washington D.C., op 2 december, bracht Heart Stairway to Heaven. Ze stonden daar niet alleen: een volledig orkest, een gospelkoor en Jason Bonham, de zoon van de legendarische Zeppelin-drummer John Bonham vergezelden hen. Toen het koor opkwam, allemaal met zwarte bolhoeden als eerbetoon aan John Bonham, gebeurde er iets magisch. Op de eretribune zaten Jimmy Page, Robert Plant en John Paul Jones, zichtbaar geraakt. Plant veegde een traan weg, Page glimlachte trots. Het was een van die zeldzame momenten waarop muziekgeschiedenis live voor je ogen geschreven wordt. Het optreden ging de wereld over en wordt nog altijd beschouwd als één van de indrukwekkendste covers van Stairway to Heaven.
 |
| Jason Bonham |
Na 2012 werd de erfenis van Heart alleen maar sterker. Voor velen waren de Wilson-zussen nu niet alleen bewonderaars van Zeppelin, maar ook hun natuurlijke erfgenamen. Fans en critici waren het erover eens: er is waarschijnlijk geen andere band die de geest en ziel van Led Zeppelin zó waardig kan vertolken als Heart.
En zo zie je: dat optreden in 2012 was geen toevalstreffer, maar de bekroning van decennialange muzikale verwantschap. Een verhaal van inspiratie, respect en de onbreekbare band tussen twee iconische groepen in de rockgeschiedenis.
|
Tekst There's a lady who's sure all that glitters is gold When she gets there she knows, if the stores are all closed Ooh, ooh, and she's buying a stairway to Heaven There's a sign on the wall, but she wants to be sure In a tree by the brook, there's a songbird who sings Ooh, it makes me wonder There's a feeling I get when I look to the West In my thoughts I have seen rings of smoke through the trees Ooh, it makes me wonder And it's whispered that soon if we all call the tune And a new day will dawn for those who stand long Oh-oh-oh-oh-whoa If there's a bustle in your hedgerow, don't be alarmed now And it makes me wonder Your head is humming, and it won't go, in case you don't know Dear lady, can you hear the wind blow? And did you know And as we wind on down the road And she's buying a stairway to Heaven |
Vertaling Er is een vrouw die zeker weet dat al wat blinkt, goud is Er hangt een bord aan de muur, maar ze wil het zeker weten Er is een gevoel dat ik krijg als ik naar het westen kijk En er wordt gefluisterd dat, als we allemaal het lied aanheffen Als er rumoer is in je haag, schrik dan niet Ohh, whoa En terwijl we verder kronkelen langs de weg En ze koopt een trap naar de hemel |
 |
[Back to TOP] |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten