In mijn jeugdjaren keek ik elke dinsdagmiddag reikhalzend uit naar het moment dat ik na schooltijd weer naar VARA’s Betonuur kon luisteren. Gewapend met mijn cassetterecorder in de pauzestand zat ik klaar om de rauwe klanken van hardrock vast te leggen. Het programma was een fenomeen op de Nederlandse radio en draaide het genre welke mijn voorkeur genoot. VARA’s Betonuur werd van januari 1974 tot mei 1982 elke dinsdag uitgezonden op Hilversum 3, van 17:00 tot 18:00 uur. Alfred Lagarde, de iconische presentator, leidde ons door een uur van onversneden rock.
Het programma startte steevast met de aankondiging van de nieuwe Hilversum 3 Troetelschijf, gevolgd door een kort humoristisch hoorspel waarin Lagarde al de stemmen zelf vertolkte. Het hoogtepunt kwam aan het einde: “de hardste vijf” nummers, gekozen door de luisteraars. De naam Betonuur verwees dan ook niet voor niets naar de hardheid van beton, een perfecte weerspiegeling van de stevige muziek die werd gedraaid. Soms werden we zelfs verrast met live optredens, zoals tijdens de jaarlijkse live-uitzending van VARA’s Lijn 3. Helaas verdween het programma toen Lagarde in mei 1982 overstapte naar Veronica.
Op één van die dinsdagen in 1978 maakte ik kennis met Ted Nugent. Ik hoorde de live-uitvoering van “The Great White Buffalo” die oorspronkelijk op het album “Tooth, Fang & Claw “ (The Amboy Dukes) uit 1974 stond. Dit nummer klonk daarop relatief tam. Deze live-uitvoering klonk echter beduidend anders: schitterend en vol energie! Mijn cassetterecorder draaide overuren de dagen daarna, want ik kon geen genoeg krijgen van die rauwe riffs en krachtige solo’s. Ook mijn zwager had mijn enthousiasme voor dit nummer opgemerkt en verraste me tijdens Sinterklaas dat jaar met de LP “Double Live Gonzo!”. Dat hij daarbij in zijn enthousiasme het afgesproken surprise bedrag rijkelijk overschreed was wel ff een dingetje, maar ik was er op 15 jarige leeftijd enorm blij mee. Dit was zonder twijfel één van de beste Sinterklaasvieringen ooit! Ik heb de LP letterlijk grijs gedraaid en ben inmiddels begonnen aan een 2e exemplaar.
Alfred Lagarde
Ik was altijd een bewonderaar van Alfred Lagarde (Alfred van der Garde), die zijn carrière begon bij Radio Noordzee en vervolgens na NPO (Hilversum 3) en Veronica eindigde bij KINK FM. Er is een prachtige podcast over hem te vinden op Spotify getiteld “More Than A Feeling”, gemaakt door de mensen van KINK, het station waar hij als laatste werkte. Het is echt schitterend om naar te luisteren. Wat een leven heeft die man geleid! De man van de 'betonmuziek' heeft een enorme stempel gedrukt op het Nederlandse radiolandschap. Daarnaast is hij ontzettend belangrijk geweest voor veel bands in Nederland en het buitenland. Hij was ook heel erg betrokken bij het oude KINK FM en had daar tot zijn dood een programma.Tim Op het Broek is op dit moment bezig met een audio-monument (podcast serie) over deze geweldenaar. 1 januari is dit te vinden in je favoriete podcast app. Zo nu en dan laten we snippets aan je horen van interviews die Tim heeft afgenomen met radiohelden zoals Frits Spits, Adam Curry en Jeroen van Inkel.
Ted Nugent
Theodore Anthony Nugent, beter bekend als Ted Nugent, werd geboren op 13 december 1948 in Redford, Michigan, en groeide op in Detroit. Op jonge leeftijd begon hij met gitaar spelen, wat de basis legde voor zijn carrière als beroemde gitarist en zanger in de rock- en hardrock scène. Nugent staat bekend om zijn energieke podium optredens en krachtige gitaar solo’s. Zijn door braak kwam in 1968 met zijn band, de Amboy Dukes, vooral bekend van hun hit “Journey to the Center of the Mind”. Van 1989 tot 1994 maakte hij deel uit van de supergroep Damn Yankees.
In de jaren zeventig begon Nugent zijn succesvolle solocarrière. Hij bracht een reeks populaire albums uit, waaronder “Ted Nugent” (1975), “Free-for-All” (1976), en “Cat Scratch Fever” (1977). Vooral het nummer “Cat Scratch Fever” groeide uit tot een van zijn bekendste hits. Nugent’s muziek wordt gekenmerkt door een stevige hardrock stijl met invloeden van blues en psychedelische rock. Zijn virtuoze gitaarspel en energieke podiumuitstraling gaven hem een unieke plaats in de rockmuziek.
Naast zijn muziek staat Nugent bekend om zijn uitgesproken en vaak controversiële politieke standpunten. Hij is een fervent voorstander van het Tweede Amendement, dat het recht op wapenbezit in de Verenigde Staten beschermt, en hij heeft zich actief ingezet voor de rechten van jagers en wapenbezitters. Zijn felle kritiek op liberalen en progressieve politici zorgt regelmatig voor opschudding in de media.
“Great White Buffalo”
“Great White Buffalo” is een van Nugent’s meest iconische nummers. Oorspronkelijk opgenomen met de Amboy Dukes in 1974 voor het album “Tooth, Fang & Claw”, werd het later een vaste waarde in zijn solorepertoire. De live versie op het album “Double Live Gonzo!” (1978) wordt gezien als een van de ultieme uitvoeringen van het nummer.
Het lied draagt een krachtige boodschap over milieubescherming en de oorspronkelijke Amerikaanse cultuur. Het vertelt het verhaal van de Grote Witte Buffel, een symbool van heilige betekenis voor de inheemse volkeren van Noord-Amerika, en bekritiseert hoe de Europese kolonisten de buffelpopulaties uitroeiden en de natuurlijke balans verstoorden.
Muzikaal gezien is “Great White Buffalo” een showcase van Nugent’s gitaarvaardigheden, met een strakke, ritmische riff en een intense gitaarsolo. Het nummer wordt aangedreven door een krachtige ritmesectie en verhalende teksten die zowel de tragiek als de kracht van de inheemse volkeren uitdrukken. De dynamiek van het nummer, dat zich opbouwt van rustige verhalende momenten naar explosieve rocksecties, maakt het tot een indrukwekkend stuk met veel muzikale en thematische diepgang.
Ondanks zijn controversiële uitspraken blijft Ted Nugent een invloedrijke figuur in de rockmuziek. “Great White Buffalo” is een van de nummers die zijn nalatenschap als gitarist en performer bevestigen, en de boodschap over het respect voor de natuur is ook nu nog actueel. Nugent’s muziek en energie blijven een inspiratiebron voor fans van klassieke rock en hardrock wereldwijd.
Songtekst
|
Well, listen everybody The Indian needed food Yeah, its all right He wanted all the buffalo dead It happened a long time ago, baby The Indians, they needed some food But then came the white dogs Boys |
Vertaling
|
Nou, luister allemaal Lang geleden gebeurde het De Indiaan had voedsel nodig Ja, dat klopt Het was triest Het gebeurde lang geleden, schat De Indianen hadden wat voedsel nodig Maar toen kwamen de witte honden Alles was zo triest Ik denk, ik denk dat hij er aankomt Het was de leider van het land, schat Nou, hij leidde de gehavende kudde De grote witte buffel De grote witte buffel Ja, ja, ja |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten