Als ik “Lay Down” van Melanie hoor, gaan mijn herinneringen terug naar een nacht waarin het onweer ons allemaal uit bed trommelde. Het was zo’n nacht waarin de wereld leek te beven van spanning, met bliksemschichten die als felle aderen door de lucht flitsten en de donder die de muren van ons oude huis deed trillen.
We woonden in het buitengebied tegen de bosrand, waar de elektriciteitslijnen nog als fragiele draden aan hoge houten palen hingen, met porseleinen potjes die de stroomdraden vasthielden. Een enkele blikseminslag kon genoeg zijn om ons huis in volledige duisternis te hullen.
Beneden brandde op tafel een olielamp. Een “stormluchter” zoals wij die noemden, die met een zacht warm licht naast enkele schemerlampjes de kamer vulde. Het was een vertrouwd ritueel; bij de eerste klappen van onweer kwam die lamp op tafel. Het was een kleine versterking tegen de donkere kracht van onweer.
Onze jassen lagen klaar zodat we bij ernstig gevaar het huis meteen konden verlaten. We zaten met z’n twaalven rondom de tafel, maar bang was ik niet. Integendeel, het had iets gezelligs, alsof het dreigende weer ons dichter bij elkaar bracht. Door de ramen zagen we de omgeving in flitsen helder en scherp oplichten, alsof het even een klaarlichte dag was. Bij de buren rondom ons brandde ook verlichting, een stille bevestiging dat zij, net als wij, ook het oude ritueel volgden om de nacht te trotseren.
En natuurlijk was er muziek. Boven de divanbank hing een pick-up, versterkt door een buizenradio, en ik hoor in mijn geheugen Melanie. “Lay Down” was de hit die ons op dat moment een gevoel van rust en vertrouwdheid schonk, ondanks het woeste weer buiten. Wanneer het te wild werd, ging de pick-up stil en vulde de kamer zich met het zachte gemompel van gebeden. Een “Onze Vader”, een “Wees Gegroet”, twaalf stemmen die samenvloeiden met de hoop dat deze woorden ons zouden beschermen tegen de onstuimige krachten van de natuur.
Melanie
Melanie Anne Safka, beter bekend als Melanie, was een Amerikaanse singer-songwriter die wereldwijd bekend werd met hits als “Look WhatThey’veDoneto My Song, Ma”, “Lay Down (Candles in theRain)”, “Ruby Tuesday” en “Beautiful People”. Haar carrière strekte zich uit over meer dan vijf decennia, waarin ze niet alleen een unieke muzikale stem vond, maar ook een culturele invloed had die de tijdsgeest van de jaren ’60 en ’70 perfect wist te vangen.
Melanie werd geboren in Astoria, Queens, New York, als dochter van Fred en Polly Safka-Altamare. Op vijfjarige leeftijd nam ze haar eerste plaatje op, “Give A Little Kiss”, in de stijl van Shirley Temple. Haar liefde voor muziek ontwikkelde zich verder tijdens haar tienerjaren, waarin ze optrad in de iconische ‘coffeehouses’ van Greenwich Village.
Melanie studeerde overdag aan de American School of Drama, en een toevallige ontmoeting bij een auditie leidde tot haar doorbraak: ze liep de verkeerde deur binnen en ontmoette de jonge producer Peter Schekeryk, die meteen onder de indruk was van haar talent. In 1968 trouwden ze, en samen kregen ze drie kinderen: Leilah, Jeordie en Beau-Jarred, die allemaal muzikanten werden.
Gilbert Bécaud nodigde Melanie uit om in Parijs op te treden, en ze schitterde in het legendarische Olympia theater. Haar lied “Tuning My Guitar” werd geïnspireerd door deze ervaring. Haar doorbraak naar internationale faam kwam echter met haar optreden op het Woodstock-festival in 1969, waar het publiek kaarsen aanstak tijdens haar optreden, een moment dat symbool werd voor de vredes- en liefdesbeweging van die tijd. Haar nummer “Lay Down (Candles in theRain)” werd een grote hit, vooral in Nederland.
In 1970 moest Melanie een gepland optreden in Nederland afzeggen wegens ziekte. Het alternatieve evenement dat georganiseerd werd als vervanging groeide uiteindelijk uit tot het eerste Pinkpop-festival, een van de grootste muziekfestivals in Europa.
In de jaren die volgden, bleef Melanie actief muziek maken en toeren. Ze bracht jaarlijks nieuwe albums uit, vaak begeleid door haar zoon Beau Jarred op gitaar. Haar album “Paledby Dimmer Light” werd uitgebracht in 2004, en in 2005 werd haar album “Photograph” opnieuw uitgebracht onder de naam “Double Exposure” met bonusmateriaal.
Melanie’s carrière werd gekenmerkt door haar vermogen om zowel persoonlijke als maatschappelijk relevante thema’s in haar muziek te verwerken. Haar optreden op 23 oktober 1983 aan het einde van een massale protestdemonstratie tegen kernwapens in Brussel is daar een voorbeeld van; de betoging werd door 400.000 mensen bijgewoond.
In 2010 bracht Melanie haar laatste door haar man Peter geproduceerde album uit, “Ever SinceYou Never Heard of Me”. Peter Schekeryk overleed plotseling in datzelfde jaar, wat een grote impact op Melanie had. Twee jaar later werd een musical over haar leven en samenwerking met haar man opgevoerd in Rochester, New York, getiteld “Melanie andthe Record Man”, die met groot succes voor uitverkochte zalen speelde.
Op 23 januari 2024 overleed Melanie in Nashville op 76-jarige leeftijd.
Lay Down
De single “Lay Down (Candles in theRain)” van Melanie Safka ontstond als een reactie op haar ervaring tijdens het legendarische Woodstock-festival in 1969. Melanie was een van de artiesten die op het festival optraden, en haar optreden daar was bijzonder vanwege een onverwachte en symbolische gebeurtenis: terwijl ze op het podium stond, stak het publiek spontaan kaarsen en aanstekers aan, waardoor een zee van licht ontstond. Dit indrukwekkende beeld raakte Melanie diep en inspireerde haar om een lied te schrijven dat deze krachtige ervaring zou vastleggen.
Na haar optreden op Woodstock, dat door velen wordt gezien als een van de hoogtepunten van haar carrière, keerde Melanie terug naar New York, waar ze het nummer “Lay Down (Candles in theRain)” schreef. De tekst van het lied weerspiegelt de emotie en verbondenheid die ze voelde toen ze voor het eerst de kaarsen in de menigte zag branden. Het nummer symboliseert niet alleen de vredes- en liefdesboodschap van de late jaren ’60, maar vangt ook de collectieve ervaring en hoop van een generatie die samenkwam om te protesteren tegen oorlog en sociale ongelijkheid.
De opname van “Lay Down” werd versterkt door de bijdrage van de Edwin HawkinsSingers, een gospelkoor dat eerder succes had met het lied “Oh Happy Day”. Hun krachtige vocalen gaven het nummer een extra dimensie en versterkten de spirituele en emotionele ondertoon van het lied. Deze samenwerking maakte van “Lay Down” niet alleen een folksong, maar ook een gospel-anthem dat mensen inspireerde en verbond.
Songtekst
|
Lay down, lay down, lay it all down We were so close, there was no room Lay down, lay down, lay it all down So raise the candles high Lay down, lay down, lay it all down We were so close, there was no room So raise (raise) the candles high (up high) Lay down, lay down, lay it all down lay down, lay down, lay it all down |
Vertaling
|
Leg neer, leg neer, leg het allemaal neer We waren zo dicht bij elkaar, er was geen ruimte Leg neer, leg neer, leg het allemaal neer Steek de kaarsen hoog op Leg neer, leg neer, leg het allemaal neer We waren zo dicht bij elkaar, er was geen ruimte Sommigen kwamen om te zingen, sommigen kwamen om te bidden Oh, oh, steek (steek) ze nog hoger op (hoog) Leg neer, leg neer, leg het allemaal neer Leg neer, leg neer, leg het allemaal neer |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten