Neil Sadler – Past To Present
Geschreven door: Eric Campfens
i.s.m. BarnOwlBlues | FB Eric Campfens
Op 31 maart van dit jaar sloot de No Machine Studio in het Engelse Wokingham de deuren nadat deze dertig jaar lang het domein is geweest van gitarist en zanger Neil Sadler. In deze studio hebben talloze muzikanten hun opnames gemaakt, meestal met Neil aan de knoppen. Om er maar een paar te noemen, Eric Street Band met Neils oude maatje Dennis Siggery, de UK Blues Project, Blue Touch en Larry Miller. De Covid-periode deed de studio al geen goed en gezondheidsproblemen hebben Neil uiteindelijk doen besluiten de studio te sluiten.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan - Neil Sadler blijft een muzikant in hart en nieren Рen er lag nog wat werk op de plank. Uit dat werk, een combinatie van nummers die eerder waren verschenen en geheel nieuw werk, heeft hij een keuze gemaakt en deze opnieuw opgenomen. Van de elf nummers zijn er acht geschreven door Neil, ̩̩n geschreven in samenwerking met zijn vriendin Karen Jenkinson, ̩̩n van Henry Hopkins en de UK Blues Project, en de enige cover is van Memphis Minnie en Kansas Joe McCoy.
Het resultaat is een prima album geworden. Muzikaal is het stevig verankerd in de blues met uitstapjes naar rock en soul. Het is een zeer persoonlijk album. Neil heeft toch het een en ander achtergelaten met het sluiten van zijn studio. Zijn gezondheidsproblemen en die van vriendin Karen hebben zeker ook een wissel op hem getrokken. Dat is duidelijk hoorbaar. Het begint al met het openingsnummer “No Love Left, No More”, een zeer emotionele blues over afscheid nemen van het oude en de overgang naar het nieuwe. Voordat Neil zich fulltime kon wijden aan de muziek heeft hij een tijdlang een ‘echte’ baan gehad. Dit beschrijft hij mooi in “A Bad Case Of Company Blues”. “I Ain’t Gonna Cross No River” beschrijft zijn gevoel toen Neil en Karen beiden de diagnose kregen dat beiden kanker hadden en dat hij geen zin had om zich daarbij neer te leggen. Het album sluit af met de prachtige instrumentale blues “No Rush”.
Dit zijn maar een paar voorbeelden die te horen zijn op dit uiterst geslaagde soloalbum van Neil Sadler. Grote klasse, zeer aan te bevelen
Website: www.neil-sadler.com
Traslate: ENG
On March 31 of this year, the No Machine Studio in Wokingham, England, closed its doors after being the domain of guitarist and singer Neil Sadler for thirty years. Numerous musicians have made their recordings in this studio, usually with Neil at the controls. To name a few, Eric Street Band with Neil's old buddy Dennis Siggery, the UK Blues Project, Blue Touch and Larry Miller. The Covid period was not doing the studio any good and health problems ultimately made Neil decide to close the studio.
Blood is thicker than water - Neil Sadler remains a musician through and through - and there was still some work lying around. He made a choice from that body of work, a combination of songs that had previously been released and completely new songs, and re-recorded them. Of the eleven songs here, eight were written by Neil, one co-written with his girlfriend Karen Jenkinson, one by Henry Hopkins and the UK Blues Project, and the only cover is by Memphis Minnie and Kansas Joe McCoy.
The result has been an excellent album. Musically it is firmly anchored in the blues with excursions into rock and soul. It is a very personal album. Neil has left some things behind by closing his studio. His health problems and those of girlfriend Karen have certainly also taken a toll on him. That is clearly audible. The album starts with the opening song “No Love Left, No More”, a very emotional blues about saying goodbye to the old and the transition to the new. Before Neil could devote himself full-time to music, he had a 'real' job for a while. He describes this beautifully in “A Bad Case Of Company Blues”. “I Ain't Gonna Cross No River” describes his feelings when Neil and Karen were both diagnosed with cancer and he didn't feel like coming to terms with it. The album closes with the beautiful instrumental blues “No Rush”.
These are just a few examples that can be heard on this very good solo album by Neil Sadler. Great stuff, highly recommended.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten