Tail Dragger, professioneel bekend als James Yancey Jones en geboren op 30 september 1940, was een bekende Amerikaanse blueszanger uit Chicago. Zijn carrière besloeg tientallen jaren sinds de jaren zestig, waarin hij vier albums uitbracht. In 1993 werd hij veroordeeld voor doodslag in de tragische moord op een andere bluesmuzikant, Boston Blackie.
Afkomstig uit Altheimer, Arkansas, werd Jones opgevoed door zijn grootouders na de scheiding van zijn ouders toen hij nog een baby was. Zijn liefde voor bluesmuziek ontstond tijdens zijn jeugd en hij luisterde in het geheim naar muziek op de batterijgevoede radio van het gezin. Dit leidde soms tot interessante situaties waarin de batterijen leeg raakten, waardoor het gezin vóór de zondagse kerkdiensten niet op gospelmuziek kon afstemmen.
Tijdens zijn vormingsjaren had hij het voorrecht om Sonny Boy Williamson II en Boyd Gilmore te zien optreden in een plaatselijke club genaamd Jack Rabbitts in Pine Bluff, Arkansas. Nadat hij in 1966 naar Chicago was verhuisd, werkte Jones als automonteur terwijl hij zijn muzikale ambities koesterde. Zijn grote doorbraak kwam toen zijn idool, Howlin' Wolf, Jones toestond het podium met hem te delen tijdens concerten. Deze cruciale invloed, gecombineerd met zijn bewondering voor de rauwe en gruizige stijlen van artiesten als Sonny Boy Williamson, Muddy Waters en Willie Dixon, stuurde Jones naar een ‘low-down’ stijl van Chicago-blues.
Tail Dragger - Foto Harrie Huisman |
Oorspronkelijk bekend als Crawlin' James vanwege zijn gewoonte om tijdens optredens op het podium rond te kruipen, gaf Howlin' Wolf hem later de bijnaam "Tail Dragger" omdat Jones de neiging had om te laat te komen bij optredens. Gedurende de jaren zeventig en tachtig werd Jones een vaste waarde in de bluesclubs van Chicago, waar hij verschillende singles uitbracht, zij het met beperkt commercieel succes.
Zijn carrière kreeg echter een aanzienlijke tegenslag toen hij op 11 juli 1993 collega-bluesartiest Boston Blackie doodschoot tijdens een verhit geschil over de betaling. De woordenwisseling was een maand eerder begonnen toen beide muzikanten op het Chicago Blues Festival waren verschenen. Ondanks Jones' zelfverdedigingsclaim werd hij uiteindelijk veroordeeld voor doodslag en zat hij 17 maanden van een gevangenisstraf van vier jaar uit.
Website: https://delmark.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten