'Panamericana' omschrijft wat er zoal te zien was gedurende Bridget haar reis over de Panamerican Highway van Argentinië t/m de VS. 'Why don't we' gaat over hoe we elkaar neigen te verliezen door te verdwijnen in ons scherm, en dus niet in het nu te zijn met elkaar. 'Let us go' omschrijft het lastige loslaatproces van een dierbare vriendschap, terwijl 'A Perfect match' een ideale liefde bezingt.
Bridget van Zundert: vocals, acoustic guitar, electric guitar, banjo
Wouter van Aaken: double bass, acoustic guitar on 'Panamericana', clarinet on 'Let Us Go', piano on 'Let us Go', mixing and mastering
Annamária Bomborová: backing vocals
Roeland Uijtdewilligen: percussion on 'Panamericana'
Bridget van Zundert loopt al enige jaren mee in de muzikale wereld van Tilburg. Bij sommigen is ze bekend om haar Franse liedjes of de nieuwe bluegrassformatie Brookside Barn, maar waarschijnlijk kennen de meesten haar via de ‘Bridget and the Goldfish’, waar ze ruim 7 jaar mee heeft gespeeld.
Corona tijd bracht velen radio stilte en bezinning en: nieuwe projecten. Zo ook bij Bridget, die de 5-snarige banjo ontdekte. Daarnaast is ze samen met Wouter van Aaken aan de slag gegaan met het op een rustig tempo opnemen van deze nummers. Ze hebben uitgebreid de tijd genomen om precies die elementen toe te voegen die nodig waren om de nummer naar een Hoge niveau te tillen.
Tracklist:
1. Panamericana
2. Why don’t we
3. A perfect match
4. Let us go
Website: https://www.thisisbridget.com/ | Translate ENG
|
THIS IS: BRIDGET VAN ZUNDERT | ZANGERES | COMPONIST | GITARIST | BANJOSPELER | Geboren in Goirle groeide ik op met het vreemde allegaartje aan muziek dat mijn ouders bezaten: van verstofte rock ’n roll platen tot een cd van Ecuadoriaanse indianen die ze op een zaterdag in de stad waren tegen gekomen. Dat klinkt muzikaal veelzijdig, maar hoewel mijn ouders een brede smaak hadden, was de voorraad wel erg beperkt en internet moest nog uitgevonden worden. Bij ieder bezoek waar m’n vader indruk op wilde maken, kwam dezelfde oude cd van Ravel uit de kast. En mijn moeder had haar liefde voor Neil Diamond nooit verloren, getuige het dozijn platen die ergens nog stof ligt te vangen. Dat kleine, archaïsche, muzikale landschap wakkerde een ontdekkingsdrang in mij aan die nooit is verdwenen. Al vroeg droomde ik ervan de weide wereld in te trekken en klokslag 18 jaar was ik dan ook met de zuiderzon vertrokken richting Frankrijk, waar ik me wentelde in apéro’s, kaas en Franse chansons. Toen ik eenmaal wat meer geld had kon ik eindelijk mijn continentale maagdelijkheid verliezen aan Amerika en later Azië. Al reizend met een backpack en een gitaartje van Buenos Aires tot Montreal, kwam ik in de Andes weer dat Indianengeluid tegen en mijn borst vulde zich met nostalgie. Al die reizen resoneren nog in mijn hart en dus ook in mijn stem en spel. Muziek is al heel lang mijn metgezel, mijn tolk, maar sociale bindmiddel, een brug van mijn hart naar die van de ander. Op mijn 17e beklom ik voor het eerst een podium en begon ik met componeren, en ik ben er nooit mee gestopt. Gedurende de jaren die volgden heb ik op allerlei plekken gespeeld, van buurthuis tot festival. Soms met een hele club mensen om me heen, en soms gewoon alleen met mijn gitaarkoffer op reis door Nederland. Jarenlang heb ik met ‘Bridget and the Goldfish’ in Nederland, België en Duitsland gespeeld en twee EP’s opgenomen. We wonnen zelfs de Prix de la Créativité van Alliance Française met mijn eigen chanson ‘Nostalgique’. Nu vervolg ik mijn reis en speel ik in verschillende projecten, soms ook in opdracht van externe partijen. Ik componeer solo of in samenwerkingsverband en ik mag me rijk rekenen met tal van geweldige musici die me inspireren en waar ik een beroep op mag doen. Heb je een idee of een verzoek, schroom niet om contact op te nemen. Ik ben altijd in voor een nieuw avontuur |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten