📃 Recensie: Grant Dermody – Behind The Sun

Grant Dermody – Behind The Sun

  Geschreven door: Eric Campfens

i.s.m. BarnOwlBlues | FB Eric Campfens 

Harmonicaspeler, zanger, componist Grant Dermody mag een vaste waarde worden genoemd in de hedendaagse blueswereld. Behalve op zijn eigen albums is zijn mondharmonica te horen op platen van o.m. Eric Bibb, Corey Ledet, Dirk Powell en vele anderen te horen. Ook zelf weet hij topmuzikanten om zich heen te verzamelen en dat is te horen op zijn albums. Nu is de kwaliteit van de individuele muzikant geen garantie op zich, maar als de samenwerking klopt dan is men al een flinke stap op weg om een topproduct te maken.

 En dat is te horen op Dermody’s nieuwe album “Behind The Sun”, volgens mij zijn vijfde soloalbum. Hierop staan vijftien nummers, waarvan negen originals. Hiervan vijf van Dermody zelf. Hij wordt begeleid door gitarist Dirk Powell, die ook drie nummers schreef, accordeonist Corey Ledet, bassist Lee Allen Zeno, drummer Gerard St. Julien en achtergrondzangers Teka Briscoe en Ahyris Navarre. En zo te horen, met die eerder genoemde samenwerking zit het wel goed. Er is duidelijk een klik tussen de muzikanten, die samen ongetwijfeld al veel vlieguren gemaakt hebben. Dat is al meteen duidelijk vanaf het begin, Muddy Waters’ “Trouble No More” en Rick Estrins “Don’t Boss Me”, die meteen de richting aangeven. Boogie, blues, ballads en uptempo nummers wisselen elkaar op een fraaie manier af. Nummers die wat mij betreft een bijzondere vermelding verdienen zijn het droevige “Forgive Me”, het vlotte “Tell Me” en de a capella gospel “Time Ain’t Due”. Met een geheel eigen versie van de aloude Otis Rush song “So Many Roads”. Een prima album, die met veel hoorbaar speelplezier is gemaakt. Een absolute aanrader.

 Website: www.grantdermody.com | (8,5/10)  (eigen beheer)

---

Translate: ENG 

Harmonica player, singer, composer Grant Dermody can be called a fixed value in today's world. In addition to his own albums, his harmonica can be heard on records by Eric Bibb, Corey Ledet, Dirk Powell and many others. He also knows how to gather top musicians around him and that can be heard on his albums. Now the quality of the individual musician is not a guarantee in itself, but if the collaboration is right, then they are already a big step on the way to making a top product.

 And that can be heard on Dermody's new album "Behind The Sun", which I believe is his fifth solo album. It contains fifteen songs, nine of which are originals. Five of these from Dermody himself. He is accompanied by guitarist Dirk Powell, who also wrote three songs, accordionist Corey Ledet, bassist Lee Allen Zeno, drummer Gerard St. Julien and backing vocalists Teka Briscoe and Ahyris Navarre. And it sounds like this collaboration is going well. There is clearly a click between the musicians, who have undoubtedly made many flying hours together. That's clear from the start, Muddy Waters' "Trouble No More" and Rick Estrin's "Don't Boss Me", pointing the way right away. Boogie, blues, ballads and uptempo songs alternate in a beautiful way. Songs that deserve a special mention in my opinion are the sad “Forgive Me”, the smooth “Tell Me” and the a cappella gospel “Time Ain't Due”. With its own version of the time-honored Otis Rush song “So Many Roads”. A fine album, which was made with a lot of audible playing pleasure. An absolute must.