Recensie: Tricklebolt - Straight Into The Blue 2020

Recensie: Tricklebolt - Straight Into The Blue 2020 Releasedatum: 20-02-2020 Label: Eigen Beheer Produced: Sebastiaan van Bijlevelto.a. Electric Company, Black Bottle Riot. Geschreven door Harrie Huisman voor fotosbluesrock.nl  Band: Roy Scholten: Hammond Daan Pen: Bas Ymte Koekkoek: Drums Tim Kampman: Gitaar Bastian Pen: Zang&Gitaar

  De Salland Rockers Tricklebolt komen met hun tweede album op de proppen met Bluesrock vermengd met dikke vette seventies sound muziek maar wel met een eigen draai aan het geheel. Gitaar geweld voert de boven toon ook op dit tweede album van deze band Trikelbolt.
Denk Deep Purple denk authentiek rauw gitaargeluid, zwevend Hammond tapijtje, psychedelica. Maar ook hooks energiek ramt Tricklebolt dit alles met gepaste decibels je maagwand in. En je wordt er nog vrolijk van ook.
Supports voor o.a. Golden Earring, DeWolff, Uriah Heep, Di-rect, Navarone, Thin Lizzy. Met hun debuutalbum op zak komt Tricklebolt nu met Straight Into The Blue.
Waar deze is gestopt zijn op hun debuut album raast de storm  Trickelbolt razendsnel voort door Nederland en Europa wordt klaar gestoomd om te worden verovert.

---

 We stappen aan boord op “Get Aboard” om verder te gaan in  de grote ballon die Trickelbolt heet en die opstijgt met een grote “Air Balloon” op gelaten uut Salland en zo opent deze  tweede plaat die ook weer in eigen beheer is opgenomen en uitgebracht zal  worden.
 “Air Balloon”  stijgt op met heerlijke gitaar riffs en een Hammond orgel die het geheel afmaakt met zang van Bastiaan pen die je bij de strot grijpt.
 Dan rockt deze vrolijk verder met een Hammond  sound van Atlantis, op een druilige “Sunday” rockt dit verder om te blijven luisteren.
 Een seventies sound wat met trekjes wat doet denken aan Herman Brood and his Wildromance in betere tijden is te horen op “Freshly Mown Grass” met pompende bas van Daan Pen en wederom het gierend orgel geluid van Roy Scholten.
 Op  “MY Woman”  wordt bezongen  Look At My Smile en inderdaad hier krijgt men alleen geen lach van op het gezicht maar ook kleur op de rest van de plaat.
De Titelsong “Straight Into The Blue” een rock nummer die zo uit de stal van Deep Purple had kunnen komen.

“Backbite” die als voorloper op deze CD het wereld licht zag dendert gewoon verder zoals we gewend zijn van Trickelbolt.
 “I've Seen Skies” beslaat twee gedeelten Part One en part Two.
Wat mij een beetje doet denken aan Jethro Tull raar maar waar.

Deze plaat gaat weer verder dan bij hun debuut plaat met weer wat eigen geluid
Als men deze plaat vaker draaid wordt het alleen maar mooier en mooier en  stappen we vrolijk aan boord  met de “Air Balloon” die Trickelbolt heet.
🎸🎸🎸🎸