Op 3 mei
komt het nieuwe album 'Now' van Jesse Mac Cormack uit. Jesse speelt op 25 mei
een show op London Calling
te Amsterdam. Lees hier verder:
In de afgelopen jaren - waarin hij drie EP’s uitbracht, Music for the Soul in 2014, Crush in 2015 en After the Glow in 2016 - heeft Jesse Mac Cormack zijn visie verfijnd en zijn de composities rijker en stoutmoediger geworden.
Leunde hij voor de EP’s meer op invloeden uit folk en roots-rock, de nummers op Now zijn levendiger en voorwaarts gericht. Meer in de lijn van avontuurlijke pop van bands als Tame Impala, Talk Talk en Perfume Genius. Het muzikale landschap van Now is als de Mojave woestijn, wijds en grillig. Nu rustgevend, maar eens een bruisende oceaan. Death Valley heeft altijd zeer tot Jesse’s verbeelding gesproken en is alom vertegenwoordigd in de vele visuele aspecten van Now. Voor sommigen zijn albums statements: de som van wie je bent en wat je wilt. Voor anderen zijn het documenten: een opname van een bepaald tijdsmoment voordat deze vervagen. Now is op een bepaalde manier beiden. Of zoals Jesse het zelf stelt: ‘If you succeed at being yourself, nothing can stop you.’
Via Secret City Records brengt de uit Montreal afkomstige singer-songwriter Jesse Mac Cormack op 3 mei zijn nieuwe album Now uit. De betoverende en stemmige video voor de eerste single No Love Go is vandaag online gekomen. Een video waarin dansers door middel van popping en expressieve mime het thema van het nummer over de breekbaarheid en het golvende karakter van relaties uitbeelden. Over de inspiratie voor de video zegt regisseuse Frédérique Bérubé: ‘Popping is a dance whose principle is rhythmic contraction and relaxation of the muscles. Those muscle contractions follow the beat of the song and are embellished by a mime technique imitating the movements of a robot. The lyrics of No Love Go describe the dysfunctional relationship of a couple who will soon break up. I decided to step out of the ‘street’ context often associated with the movement to create real battles via a dysfunctional relationship unfolding in various everyday rooms.’
Jesse
Mac Cormack is een multitalent, een tovenaar in zijn thuisstudio en een begenadigd gitarist die verleden jaar tijdens het Montreal International Jazz Festival een ode bracht aan Stevie Ray Vaughan, podia in Noord-Amerika en Europa deelde met Patrick Watson, The Barr Brothers en Cat Power en albums produceerde voor o.a. Helena Deland en Emilie Kahn.
Voor meer informatie | freek.stoltenborgh@v2benelux.com
