Cash McCall (28 januari 1941 - 20 april 2019)
Het is met grote droefheid dat we het nieuws delen dat Cash McCall op 20 april 2019 overleed na een lange en moedige strijd tegen longkanker. Zijn zachte geest, bescheiden aard en oprechte vriendelijkheid waren een lust voor het oog en hij zal diep worden gemist.
Morris Dollison, Jr. geboren in New Madrid, Missouri op 28 januari 1941, Cash McCall bracht zijn vroege jaren door aan de noordkant van Chicago. Van daaruit verhuisde het gezin naar Mississippi, waar Cash eerst gitaar leerde spelen - op een stuk balen draad dat aan de zijkant van hun huis was genageld. Als jonge man diende hij zijn land in het Amerikaanse leger, waar hij tijdens de training zwaar gewond raakte om parachutist te worden.
Na het voltooien van zijn militaire dienst keerde Dollison terug naar Chicago, waar hij zijn gospelcarrière begon, zingend en gitaar of elektrische bas speelde met goed gewaardeerde kwartetten, waaronder de Jubilee Hummingbirds, de Pilgrim Jubilea, de Gospel Songbirds en de Five Blind Boys of Mississippi. Tegen 1964 was hij op singles verschenen door de Jubilee Hummingbirds en de Gospel Songbirds.
Nadat hij als sideman in de seculiere wereld heeft geproefd, heeft Dollison zijn single "The Earth Worm" opgenomen voor One-derful's M-Pac! imprint. Hij bleef werken voor One-derful! als songwriter & sessie-gitarist, schreef verschillende nummers voor Otis Clay, waaronder zijn hit "That's How It Is (When You're In Love)". In 1966 had Dollison een nieuwe single geschreven: "When You Wake Up", en nam deze mee naar Thomas Records, waar hij hem sneed met de huisritmesectie. Later voegde Monk Higgins hoorns en achtergrondzang toe en Thomas Records gaf de single uit onder de fictieve naam Cash McCall. Zonder medeweten van Dollison, hoorde hij van zijn nieuwe alias toen hij zijn nummer voor het eerst hoorde op WVON-radio. "When You Wake Up" werd een nationale R & B-hit. Toen Thomas in 1967 foldde, overtuigde Higgins McCall ervan zich bij hem te voegen op Chess Records. Naast het schrijven van twee singles van zijn eigen - "SOS" en "Het is niet hoe goed je het maakt" - schreef Cash voor veel van de grote namen van het label, waaronder Little Milton (zijn hits "More and More" en "Let Me Down" Easy "), Etta James (" I Prefer You "), en Rotary Connection, evenals Muddy Waters, Koko Taylor en vele gospelsterren. McCall was ook sessiegitarist in talloze Chess / Checker-records.
Het duurde tot 1974 voordat McCall zijn eerste full-length album, "Omega Man," uitbracht op Paula Records (waar hij ook wat produceerde). Toen Minnie Riperton hem een optreden aanbood als gitarist bij de in Los Angeles gevestigde Rotary Connection, verhuisden McCall en zijn vrouw naar LA Cash en brachten later albums "No More Doggin" uit voor L + R in 1983, "Cash Up Front" op Stone in 1988 en "The Vintage Room" in 2007 op Dixon Landing. Zijn sterke band met Willie Dixon bracht McCall een van zijn meest trotse momenten toen hij speelde op Dixons Grammy-winnende album "Hidden Charms" uit 1988. Hij speelde het daaropvolgende jaar ook op het Grammy-genomineerde soundtrackalbum "Ginger Ale Afternoon" van Dixon.
Begin jaren 90 verhuisden McCall en zijn gezin naar Memphis, Tennessee. In 2018, na hereniging met oude vriend Benny Turner, keerden de twee terug naar de studio om hulde te brengen aan hun Windy City Roots op het veelgeprezen album "Going Back Home", uitgebracht op Nola Blue Records in 2019.
(fragmenten uit bio van Bill Dahl, Music Journalist, op www.cashmccallmusic.com)
Bron: BlindRaccoon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten