Recensie: Robin Trower - Coming Closer to the Day 2019
Label: Provogue/Mascot Label
Recensie: Hein Koggelman
Robin is geboren op 9 maart 1945 in Catford Engeland
0p 17 jarige leeftijd richte hij de muziekgroep The Paramounts
Gary Brooker (ja van Procol Harum)sloot zich ook bij de groep aan
Na 4 jaar was het op, dan praten we over 1966 Trower richte een trio op en Gary Brooker Procol Harum waar Trower in 1967 toetrad en in 1972 weer verlied.
Trower richte weer een trio op en ging zich in de blueswereld storten wat hem geweldig goed afging ,hij als gitarist werd hem wel gelijkenis toebedacht met de geweldenaar Jimmi Hendrix.
De bandnaam van deze groep was Jude met Frankie Miller(zang)James Dewar op(bas)en Clive Fischer (slagwerk)
deze groep was ook geen lang bestaan gegund en bij de tweede trio met bandnaam Robin Trower Band ook weer bestaan uit Robin(gitaar Fender Stratocaster)James Dewar(basgitaar) en Reg Isodore (drums)het is inmiddels 1973.
Discografie en groepen
Van 1967tot 1971 Procol Harum
1991en in 1995 reűnie album Procol Harum
Van 1973 tot 2009 in de Robin Trower Band
1993,2000 en 2007 in de band van Bryan Ferry (Roxy Music)
Van 1981,1982 ,1989,2008 en 2009 speelde hij met Jack Bruce (Cream).
CD van Robin Trower
Coming Closer To The Day
1Diving Bell
Prachtig geluid van de strotocaster en toch ook wel iets een geleikenis met Hendrix mooi gitaarspel en direkt een goed openingsnummer.
2Truth Or Lies
Lijkt wel iets op The Free ik kan niet anders zeggen dan een geolide machine
3 Coming Closer To The Day
Dit titelnummer van de cd is wat ingetogen wel grappige loopje
4 Ghosts
Blues zoals het moet zijn prachtig melangolisch gitaarspel wat een nummer je zou zo de geest ( geven /zien)
5 Tide Of Confusion
Tellen kunnen ze en weer de stratocaster duidelijjk aanwezig een gedreven nummer en een machtig geluid
6The Perfect Wrong
Weer een paul Rodgers nummer lijkt The Free wel een perfect nummer met kop midden en staartstuk de beste tot nu toe
7 Litle Girl Blue
Tellen nu tot 4 romantisch begin van mij mag er gerust weer een gitaarsolo komen die langer is zeer ingetogen nummer
8 Someone Of Great Renown
Hier hoor ik nog niet veel van de Hurycane wel strak gespeeld
9 Lonesome Road
Blues is toch wel wat moois om te horen niet om te hebben maar met dit soort nummers gaan de ogen dicht en de oren los
10 Tell Me
Gitaar en ritme het kan niet op strak en machtig vertel mij wat
11 Don't Ever Change
Weer net wat Keith Richard zegde de eerste akkoorden zijn het belangrijkste die draagd de hele song .
12 Take Me With You
Tellen tot 3 deze keer een prachtige afsluiter
Ik zou zeggen in geen tijden zo'n strak en mooie blues cd onder handen gehad prachtig ,fenomenaal ,uitbundig soms ,ik hoop dat ze nog eens in de buurt komen een grote aanrader voor echte bluesmensen toch
Bronen :wikipedia
