#17 Column: De plaat en zijn verhaal. Buffalo Springfield – Expecting To Fly

Column: De plaat en zijn verhaal. Buffalo Springfield – Expecting To Fly Geschreven door: Henk Laing  Mijn tien jaar oudere broer was en blijft een fervent liefhebber van de muziek van The Moody Blues. Zijn passie voor muziek ging echter verder dan alleen deze ene band. Thuis draaide hij vaak nummers van artiesten met een vergelijkbare, sfeervolle stijl. Met zijn indrukwekkende Dual-geluidsinstallatie bracht hij onze huiskamer tot leven met de rijke klanken van mellotrons, Hammond-orgels en diep emotionele melodieën. Het was niet zomaar muziek; het voelde als een ervaring die de ruimte vulde en je meevoerde naar een andere wereld......

Mijn tien jaar oudere broer was en blijft een fervent liefhebber van de muziek van The Moody Blues. Zijn passie voor muziek ging echter verder dan alleen deze ene band. Thuis draaide hij vaak nummers van artiesten met een vergelijkbare, sfeervolle stijl. Met zijn indrukwekkende Dual-geluidsinstallatie bracht hij onze huiskamer tot leven met de rijke klanken van mellotrons, Hammond-orgels en diep emotionele melodieën. Het was niet zomaar muziek; het voelde als een ervaring die de ruimte vulde en je meevoerde naar een andere wereld.

In 1980, na het ontvangen van mijn eerste loon, kocht ik deze geluidsinstallatie van hem over. Dit markeerde het begin van mijn eigen muzikale reis. Al snel werd duidelijk dat zijn liefde voor deze bijzondere muziek een blijvende invloed op mij had. Dankzij zijn enthousiasme ontwikkelde ik een brede waardering voor allerlei muziekstijlen, een passie die me sindsdien niet meer losliet.

De mellotron, een instrument dat door het indrukken van toetsen opgenomen geluidsfragmenten afspeelt, speelde een sleutelrol in een aantal nummers die hij draaide. Het had een ruimtelijke klank die de muziek iets bijzonders gaf. Het waren niet alleen The Moody Blues die hem, en later ook mij, fascineerden; ook Aphrodite’s Child, met de krachtige stem van Demis Roussos, en Buffalo Springfield maakten diepe indruk.

Van Buffalo Springfield staat één nummer me nog altijd helder bij: Expecting To Fly. Mijn broer draaide het vaak, en telkens bracht het me in een staat van verwondering. Het nummer is als een droom, een melancholisch meesterwerk dat je meevoert naar een andere wereld. Het arrangement, rijk aan subtiele details, en de stem van Neil Young, die haast breekbaar klinkt, maken het een tijdloze klassieker die je niet snel vergeet.

Later kocht ik zelf de LP Retrospective - The Best Of Buffalo Springfield. Die plaat, en vooral Expecting To Fly, is sindsdien een vast onderdeel van mijn collectie geworden. Elke keer als ik hem op mijn platenspeler leg, brengt het me terug naar die tijd waarin mijn broer me introduceerde in een muzikale wereld vol prachtige muziek. 

Buffalo Springfield 

Buffalo Springfield was een Amerikaanse popgroep die, hoewel in Nederland en Vlaanderen nauwelijks bekend bij het grote publiek, een onmiskenbare invloed heeft gehad op de popmuziek van de jaren zestig. Actief van 1966 tot 1968, nam de band drie albums op en liet een blijvende indruk achter met nummers als For What It’s Worth en Expecting to Fly.

Buffalo Springfield werd in 1966 opgericht onder de naam The Herd en bestond uit Neil Young, Stephen Stills, Richie Furay, Bruce Palmer en Dewey Martin. De naam van de band was geïnspireerd door een stoomwals van de Buffalo-Springfield Roller Company, die voor het huis van hun producer Barry Friedman stond. Het debuutoptreden vond plaats op 11 april 1966 in The Troubadour in Hollywood.

Aanvankelijk schreven Neil Young en Stephen Stills de nummers, waaronder het latere succes For What It’s Worth. Hoewel dit nummer al snel een hit werd, zag het management van Buffalo Springfield de band voornamelijk als een popgroep in de stijl van The Monkees. Dit beperkte artistieke vrijheid had invloed op het eerste album, dat weinig succesvol bleek.

Tijdens de opnames van hun tweede album, oorspronkelijk getiteld Stampede maar uiteindelijk uitgebracht als Buffalo Springfield Again, nam de band meer creatieve controle. Het management werd aan de kant gezet, maar ondertussen kreeg de groep te maken met tegenslagen. Bassist Bruce Palmer werd gearresteerd voor marihuanabezit en vervangen door Jim Fielder, die na korte tijd overstapte naar Blood, Sweat & Tears.

In 1967 trad Buffalo Springfield op tijdens het legendarische Monterey Pop Festival, zij het zonder Neil Young, die tijdelijk was vervangen door Doug Hastings. Als gastmuzikant speelde David Crosby mee. Ondanks deze wisselingen bleef de band muzikale hoogtepunten leveren. Hun laatste album, Last Time Around, geproduceerd door Jim Messina, werd door Rolling Stone geprezen als “het mooiste album dat ze ooit hebben gemaakt.”

Ondanks hun korte bestaan is de invloed van Buffalo Springfield blijvend. De band speelde een sleutelrol in het definiëren van de sound van de late jaren zestig. In 2010 kwamen de leden samen voor een reeks reünieconcerten, waaronder een optreden op het Bridge School Benefit van Neil Young.

Met nummers als For What It’s Worth, dat uitgroeide tot een anthem voor de tegencultuur, en het melancholische Expecting to Fly, blijft Buffalo Springfield een naam die synoniem staat voor de creatieve explosie van de jaren zestig.

Expecting To Fly

"Expecting to Fly", afkomstig van hun album Buffalo Springfield Again (1967), is een iconisch nummer geschreven en gezongen door Neil Young. Het wijkt af van de typische stijl van de band door zijn dromerige sfeer, rijke orkestratie en emotionele diepgang, mede mogelijk gemaakt door arrangeur Jack Nitzsche. Het melancholische nummer, dat gevoelens van verlies en nostalgie oproept, symboliseert een onvervuld verlangen naar vrijheid. Grotendeels zonder de andere bandleden geproduceerd, biedt het een vroege blik op Youngs solotalent. "Expecting to Fly" blijft een tijdloze favoriet en een hoogtepunt in de muziek van de jaren zestig.

Tekst There you stood on the edge of your feather Expecting to fly While I laughed, I wondered whether I could wave goodbye Knowin' that you'd gone By the summer it was healing We had said goodbye All the years we'd spent with feeling Ended with a cry Babe, ended with a cry Babe, ended with a cry I tried so hard to stand As I stumbled and fell to the ground So hard to laugh as I fumbled And reached for the love I found Knowin' it was gone If I never lived without you Now you know I'd die If I never said I loved you Now you know I'd try Babe, now you know I'd try Babe, now you know I'd try Babe

Vertaling Daar stond je, op de rand van je vleugel, Verwachtend om te vliegen. Terwijl ik lachte, vroeg ik me af Of ik kon zwaaien als afscheid, Wetend dat je weg was. Tegen de zomer begon het te helen, We hadden afscheid genomen. Al die jaren vol gevoel Eindigden met een traan. Liefste, het eindigde met een traan. Liefste, het eindigde met een traan. Ik probeerde zo hard overeind te blijven, Maar struikelde en viel op de grond. Probeerde te lachen terwijl ik stuntelde En reikte naar de liefde die ik had gevonden, Wetend dat die verdwenen was. Als ik nooit zonder je had geleefd, Weet je nu dat ik zou sterven. Als ik nooit had gezegd dat ik van je hou, Weet je nu dat ik het zou proberen. Liefste, weet je nu dat ik het zou proberen. Liefste, weet je nu dat ik het zou proberen. Liefste.