Mijn fascinatie voor de band Rush ontkiemde op een moment dat ik het zelf niet had zien aankomen. Het begon allemaal met de aanschaf van de verzamel-2LP Hard Rock Live, samengesteld door Kees Baars en uitgebracht door Polydor in 1982. Dat album, een ruwe diamant vol adrenaline en muzikale virtuositeit, zette ik meteen over op cassette. Niet zomaar voor het gemak, maar omdat ik wist dat deze muziek thuishoorde op de wegen, in mijn trouwe
Volkswagen Kever uit 1975
Mijn Kever was alles behalve een gewone auto. Ik had hem uitgerust met meerdere luidsprekers en een krachtige versterker, waardoor hij veranderde in een rijdende concertzaal. Tijdens mijn ritten naar de Willem de Zwijger Kazerne in Wezep kwamen diepe baslijnen en scheurende gitaren tot leven, wat de muziek een hele nieuwe dimensie gaf. Terwijl de kilometers voorbijgleden, zorgde de muziek voor een persoonlijke soundtrack die de eentonigheid van de snelweg doorbrak en elke rit tot een avontuur maakte.
Tussen klassiekers als Got To Give It Up van Thin Lizzy en All Night Long van Rainbow, stak één nummer van Rush erbovenuit: Fly By Night. De combinatie van Geddy Lee’s stem, Neil Peart’s onnavolgbare drumwerk en de melodieuze riffs van Alex Lifeson was bijna hypnotiserend. Het nummer bleef hangen, in mijn hoofd, in mijn auto, en uiteindelijk in mijn collectie.
Natuurlijk bleef het niet bij die ene track. Mijn nieuwsgierigheid leidde tot een reeks aankopen van hun studioalbums. Eén van die platen heeft een bijzondere plaats veroverd: Moving Pictures. En waarom? Vooral door dat ene nummer, Tom Sawyer.
Tom Sawyer
Het nummer “Tom Sawyer” ontstond door een samenwerking tussen de bandleden van Rush en de Canadese schrijver Pye Dubois. Dubois schreef teksten voor de band Max Webster en werkte eerder met Rush samen. Hij schreef een gedicht, “Louis the Lawyer,” dat hij aan Neil Peart liet zien. Neil bewerkte en herschreef het gedicht, wat leidde tot de teksten voor “Tom Sawyer.”
De teksten van “Tom Sawyer” gaan over een vrijgevochten, onafhankelijke geest – een moderne rebel die niet gebonden is aan regels of verwachtingen. Dit personage, vergelijkbaar met Tom Sawyer uit het boek van Mark Twain, staat voor individualisme en zelfredzaamheid. De regel “What you say about his company is what you say about society” betekent dat wat je zegt over zijn gezelschap, zegt ook iets over hoe je de samenleving ziet.
Muzikaal gezien is “Tom Sawyer” een mix van progressieve rock en synthesizer-rock. Het nummer begint met een opvallende synthesizerlijn van Geddy Lee, gevolgd door krachtige gitaarakkoorden van Alex Lifeson en complexe drumpartijen van Neil Peart.
Een opvallend kenmerk van “Tom Sawyer” is het dynamische samenspel tussen de bandleden. Het nummer heeft ongewone maatsoorten en ritmische verschuivingen, wat bijdraagt aan de progressieve rockstijl van de band. De gitaarsolo van Alex, het virtuoze drumwerk van Neil en het bas- en synthesizerspel van Geddy maken het nummer tot een toonbeeld van hun muzikale vaardigheden.
“Tom Sawyer” is een van de meest herkenbare en geliefde nummers van Rush. Het werd veel gedraaid op de radio en heeft een blijvende invloed gehad op de rockmuziek. Het nummer is te horen in veel films, tv-shows en videogames, wat de populariteit en invloed ervan onderstreept.
Tijdens live optredens is “Tom Sawyer” vaak een hoogtepunt. De band heeft het nummer vaak gespeeld tijdens hun tournees, en het staat op verschillende live-albums en concertvideo’s. Het nummer toont de technische vaardigheden van de bandleden en hun vermogen om complexe muziek met veel energie en precisie te spelen.
Rush
Rush is een rockband uit Canada die in augustus 1968 begon in Toronto, Ontario. De eerste leden waren Alex Lifeson (gitaar), Jeff Jones (basgitaar en zang), en John Rutsey (drums). Niet lang na het begin werd Jeff Jones vervangen door Geddy Lee, een jeugdvriend van Lifeson. Met Lifeson, Lee en Rutsey brachten ze in 1974 hun eerste album uit.
In de beginjaren speelde Rush veel bluesrock en hardrock. Hun eerste album, “Rush” (1974), klonk een beetje zoals Led Zeppelin en Cream. Het album had een klein succes, maar de band werd echt bekend toen een nieuwe drummer en tekstschrijver erbij kwam.
In juli 1974 verliet John Rutsey de band vanwege gezondheidsproblemen en Neil Peart kwam in zijn plaats. Neil was niet alleen een goede drummer, maar schreef ook de liedjes. Dit veranderde de muziek en teksten van de band. Het trio begon aan een periode van veel samenwerken en creatief zijn.
Het eerste album met Neil, “Fly by Night” (1975), had een meer vooruitstrevende rockstijl met ingewikkelde structuren en diepzinnige teksten. Het volgende album, “Caress of Steel” (1975), was ambitieus maar kreeg gemengde reacties en was niet zo succesvol. Ondanks problemen bleef de band trouw aan hun artistieke visie.
Rush werd beroemd met het album “2112” (1976), een conceptalbum dat een verontrustend verhaal vertelt. Het album was commercieel succesvol en maakte Rush bekend als een belangrijke vooruitstrevende rockband.
Na “2112” brachten ze meer invloedrijke albums uit, zoals “A Farewell to Kings” (1977) en “Hemispheres” (1978), die samen met “Moving Pictures” (1981) tot mijn favoriete albums behoren. Deze albums hadden ingewikkelde muziek, experimentele geluiden en diepgaande teksten. De band werd beroemd om hun meesterschap en technische precisie.
In de jaren 1980 begon Rush meer synthesizers te gebruiken. Dit was te horen op albums zoals “Permanent Waves” (1980) en “Moving Pictures” (1981). “Moving Pictures” had hun bekendste nummers, zoals “Tom Sawyer” en “Limelight”, en werd hun best verkochte album.
In de rest van de jaren 1980 probeerde Rush verschillende stijlen en technologieën. Albums zoals “Signals” (1982), “Grace Under Pressure” (1984), en “Power Windows” (1985) hadden meer elektronische elementen en gingen over maatschappelijke en politieke thema’s.
In de jaren 1990 bleef Rush veranderen maar trouw aan hun kernwaarden. Albums zoals “Presto” (1989) en “Roll the Bones” (1991) hadden een gladder geluid. “Counterparts” (1993) en “Test for Echo” (1996) gingen terug naar hardere rock- en gitaar-gedreven geluiden.
In de late jaren ‘90 verloor Neil Peart zijn dochter en vrouw in korte tijd. Dit zorgde voor een pauze van de band, zodat Neil kon rouwen en reizen.
Rush kwam terug in 2002 met het album “Vapor Trails”, dat een rauwer en zwaarder geluid had. Dit weerspiegelde de persoonlijke verliezen en wederopstanding van Neil. De albums “Snakes & Arrows” (2007) en “Clockwork Angels” (2012) werden goed ontvangen door fans en critici en lieten zien dat de band nog steeds creatief en levendig was.
In de jaren 2010 bleef Rush touren en muziek maken, maar de lange tournees waren zwaar voor Neil vanwege zijn gezondheid. In 2015 ging Neil met pensioen, wat het einde betekende van Rush als actieve band.
Rush nam afscheid met de “R40 Live Tour” in 2015, die hun 40-jarig jubileum vierde sinds Neil erbij kwam. De tour was een viering van hun carrière en een afscheid van hun fans.
|
Tom Sawyer - Rush
A modern day warrior
Mean, mean stride Today's Tom Sawyer Mean, mean pride Though his mind is not for rent Don't put him down as arrogant His reserve, a quiet defense Riding out the day's events The river What you say about his company Is what you say about society Catch the mist, catch the myth Catch the mystery, catch the drift The world is, the world is Love and life are deep Maybe as his skies are wide Today's Tom Sawyer He gets high on you And the space he invades He gets by on you No, his mind is not for rent To any god or government Always hopeful, yet discontent He knows changes aren't permanent But change is What you say about his company Is what you say about society Catch the witness, catch the wit Catch the spirit, catch the spit The world is, the world is Love and life are deep Maybe as his eyes are wide Exit the warrior Today's Tom Sawyer He gets high on you And the energy you trade He gets right on to the friction of the day |
Vertaling
Een krijger van deze tijd
Met een stevige, stevige pas
De Tom Sawyer van vandaag
Met een stevige, stevige trots
Hoewel zijn geest niet te huur is
Beschouw hem niet als arrogant
Zijn terughoudendheid, een stille verdediging
Terwijl hij de gebeurtenissen van de dag trotseert
De rivier
Wat je zegt over zijn gezelschap
Is wat je zegt over de maatschappij
Vang de mist, vang de mythe
Vang het mysterie, vang de strekking
De wereld is, de wereld is
Liefde en leven zijn diep
Misschien net zo wijd als zijn hemel
De Tom Sawyer van vandaag, hij raakt hoog door jou
En de ruimte die hij binnendringt, daar redt hij het mee door jou
Nee, zijn geest is niet te huur
Voor welke god of regering dan ook
Altijd hoopvol, maar toch ontevreden
Hij weet dat veranderingen niet permanent zijn
Maar verandering is dat wel
En wat je zegt over zijn gezelschap
Is wat je zegt over de maatschappij
Vang de getuige, vang de geestige
Vang de geest, vang het speeksel
De wereld is, de wereld is
Liefde en leven zijn diep
Misschien net zo wijd als zijn ogen
Verlaat de krijger
De Tom Sawyer van vandaag
Hij raakt hoog door jou
En de energie die je uitwisselt
Daar gaat hij rechtstreeks op af
De frictie van de dag
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten