Ik herinner me nog goed de dag waarop ik In-A-Gadda-Da-Vida voor het eerst hoorde. Samen met mijn zwager waren we bezig de radio-cassette speler uit zijn oude, ingeruilde auto over te zetten naar zijn nieuwere bolide. Terwijl we de bedrading aansloten, viel mijn aandacht op het cassettebandje dat in de speler zat. Toen de muziek begon, vulden de klanken van Iron Butterfly de ruimte. Ik was nog jong, maar het was liefde op het eerste gehoor. De muziek raakte me op een manier die ik toen niet volledig begreep, maar die ik voor altijd zou koesteren.
Jaren later, tijdens mijn militaire diensttijd, kwam het moment waarop ik de muziek opnieuw omarmde. In de welzijnszorg op het terrein, waar je altijd goedkopere LP's kon kopen, vond ik het album In-A-Gadda-Da-Vida. Met de aanschaf van dat album herleefde de herinnering aan die dag.
Het nummer In-A-Gadda-Da-Vida werd uitgebracht in 1968, een tijd van grote veranderingen, muziekexperimenten en culturele revoluties. De wereld stond op zijn kop, en de muziek reflecteerde deze onrustige tijden. In dat jaar kwam de band Iron Butterfly uit San Diego, Californië, met iets totaal nieuws: een mix van psychedelische rock en hardere geluiden. Hun tweede album, ook In-A-Gadda-Da-Vida genoemd, bevatte het nummer dat hun wereldwijde roem bracht.
De oorsprong van het nummer is eigenlijk een beetje toevallig. Het zou oorspronkelijk "In the Garden of Eden" heten, maar zanger Doug Ingle was zo dronken tijdens de opname dat hij de titel verkeerd uitspreekt. Het klinkt als "In-A-Gadda-Da-Vida" en de band besloot het zo te laten. Dit onbedoelde resultaat werd het iconische nummer dat later de rockgeschiedenis zou ingaan.
De muziek van In-A-Gadda-Da-Vida is een samensmelting van invloeden: een hypnotiserende baslijn die het tempo zet, de psychedelische orgelsound van Doug Ingle die je als het ware in een trance brengt, en de indrukwekkende drumsolo’s die het nummer extra intens maken. Het werd een lange en epische uitvoering van meer dan 17 minuten, die een geestverruimende sfeer creëerde zoals nooit tevoren in de rockmuziek.
Wat het nummer legendarisch maakte, was de manier waarop Iron Butterfly het live uitvoerde. De lange versie werd een echte ervaring, waarbij de band het publiek meenam op een muzikale reis met lange improvisaties en spannende solo’s. Het was de perfecte uitdrukking van de psychedelische rockbeweging, die alles verlegde qua muziek en gevoel.
Het succes van In-A-Gadda-Da-Vida was enorm. Het nummer werd een wereldwijd fenomeen en wordt vaak genoemd als een van de vroege voorbeelden van heavy metal. Het album zelf werd platina, maar het was vooral dit ene nummer dat Iron Butterfly in de geschiedenisboeken vestigde. Het blijft een van de meest herkenbare en geliefde nummers in de rockmuziek.
De lange uitvoering had niet alleen een muzikale impact, maar ook een culturele. Het was een product van zijn tijd, waarin rockmuziek zich mengde met psychedelica en een nieuw gevoel van zelfexpressie en ervaring naar voren bracht. Iron Butterfly’s In-A-Gadda-Da-Vida zou altijd het symbool blijven van hun muzikale erfenis, zelfs al zou de band nooit meer hetzelfde succes behalen.
Zo blijft In-A-Gadda-Da-Vida een van de iconische rocknummers aller tijden, een monument in de geschiedenis van muziek, en een herinnering aan een tijd waarin muziek niet alleen iets was om naar te luisteren, maar iets om te beleven.
|
Songtekst In a gadda da vida, honey Oh, won't you come with me In a gadda da vida, honey Oh, won't you come with me |
Vertaling In een tuin van het leven, schat Oh, wil je niet met me meegaan In een tuin van het leven, schat Oh, wil je niet met me meegaan |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten